Ανάπτυξη (μουσική)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανάπτυξη στη μορφολογία της μουσικής ονομάζεται το τμήμα εκείνο ενός έργου ή ενός μέρους έργου, που ακολουθεί την έκθεση και στο οποίο ο συνθέτης επεξεργάζεται με ποικίλους τρόπους το θέμα ή τα θέματα του έργου ή κάποια από τα μοτίβα τους. Ανάπτυξη υπάρχει στα έργα που είναι γραμμένα στη φόρμα σονάτας και στις φούγκες. Χαρακτηριστικό της ανάπτυξης είναι το πέρασμα από πολλές τονικότητες, που δημιουργούν αίσθημα τονικής αστάθειας, και η απουσία νέου θεματικού υλικού. Στο τέλος η ανάπτυξη καταλήγει στην αρχική τονικότητα για την επανέκθεση του θέματος και την κατάληξη του έργου.
