Αγία Ισαβέλλα της Γαλλίας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αγία Ισαβέλλα της Γαλλίας (1225 - 1270). Γαλλίδα πριγκίπισσα του οίκου των Καπετιδών και αγία. Θυγατέρα του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου 8ου του Λέοντος, και της Λευκής της Καστίλης, αδελφή του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου 9ου του Αγίου. Είναι η ιδρύτρια του αββαείου του Λόνγκσάμπ, απο την παιδική της ηλικία ήθελε να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην θρησκεία.
Ο πάπας Ιννοκέντιος Δ' της επέτρεψε (1254) να έχει Φραγκισκιανούς πατέρες ώς εξομολογητές. Αφιερώθηκε εξ'ολοκλήρου στους Φραγκισκιανούς και αρνήθηκε κάθε βασιλικό τίτλο. Θέλοντας να μείνει ανύπαντρη αρνήθηκε να δεχτεί να γίνει σύζυγος του Κονράδου Δ΄ της Γερμανίας γιού του αυτοκράτορα Φρειδερίκου του 2ου Χοχεστάουνεφ μιά ενέργεια της που διαφώνησαν όλη ακόμα και ο προστάτης της πάπας Ιννοκέντιος Δ'.
Θέλοντας να ιδρύσει ένα μοναστήρι υπο τις διαταγές των "Φτωχών Κυριών της Αγίας Κλάρας" βοηθήθηκε στην προσπάθεια της απο τον αδελφό της βασιλιά Λουδοβίκο. Το 1255 βρήκε την απαραίτητη έκταση στο δάσος του Ρουβραί - Κατιλλόν, κοντά στο Παρίσι, η οικοδόμηση του ολοκληρώθηκε το 1259 τότε που ο πάπας Αλέξανδρος ο 4ος έδωσε την συγκατάθεση του. Πλαισιώθηκε απο ομάδα Φραγκισκιανών μοναχών που ονομάστηκε "το μοναστήρι των τραυματισμένων παρθένων". Η κοινότητα μπορούσε να κρατήσει αυτονομία άν και ανήκε στις τάξεις των Φραγκισκιανών. Μερικές μοναχές έρχονταν απο γυναικεία Φραγκισκιανά μοναστήρια στο Ρεμς.
Η Ισαβέλλα αρνήθηκε τον τίτλο της ηγουμένης, διαμόρφωσε τον δικό της κανόνα με την υποστήριξη του αδελφού της που επεκτάθηκε και σε άλλα μοναστήρια που ήταν στην υπηρεσία της Αγίας Κλάρας. Ο πάπας Ουρβανός ο 4ος επιβεβαίωσε το καταστατικό του νέου κανόνα (1263) δίνοντας τον τίτλο της κλειστής γυναικείας αδελφότητας. Οι αλλαγές ήταν περισσότερο διακοσμητικές παρά ουσιαστικές. Πέθανε στην μονή της (1270), και τάφηκε εκεί ενώ στην εκταφή της μετά απο 9 χρόνια το σώμα της είχε μείνει άθικτο. Το 1696 καθιερώθηκε σάν Αγία στις τάξεις των Φραγκισκιανών και η μνήμη της γιορτάζεται στις 31 Αυγούστου.
