Έρικ Άξελ Kάρλφελντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

1918

Ο Έρικ Άξελ Kάρλφελντ (Erik Axel Karlfeldt) (20 Ιουλίου 1864 - 8 Απριλίου 1931) ήταν Σουηδός ποιητής. Για την δημοφιλη και υψηλά συμβολική ποίησή του, του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας μετά θάνατον το 1931· είχε αρνηθεί το ίδιο βραβείο το 1918.

O Κάρλφελντ γεννήθηκε σε αγροτική οικογένεια στο Κάρλμπο, στην επαρχία Νταλάρνα. Αρχικά, το όνομά του ήταν Έρικ Άξελ Έρικσον (Erik Axel Eriksson), αλλά υιοθέτησε το νέο του όνομα το 1889 για να κρατήσει απόσταση από τον πατέρα του, o οποίος είχε πέσει σε δυσμένεια μετά την καταδίκη του για διάπραξη εγκλήματος. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλας, ενώ ταυτόχρονα δούλευε για να στηριχτεί οικονομικά διδάσκοντας σε σχολεία σε διάφορα μέρη, συμπεριλαμβανομένου του προαστίου της Στοκχόλμης Ντγιούρσχολμ και ενός σχολείου για ενήλικες. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, εργάστηκε στην Βασιλική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας, στη Στοκχόλμη για πέντε χρόνια.

Tο 1904 ο Κάρλφελντ εκλέχτηκε μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας και ανέλαβε τη θέση υπ'αριθμόν 11. Το 1905 εκλέχτηκε μέλος του Ινστιτούτου Νομπέλ της Ακαδημίας και, το 1907, της Επιτροπής Νόμπελ. Το 1912 εκλέχτηκε μόνιμος γραμματέας της Ακαδημίας, θέση που διατήρησε μέχρι το θάνατό του.