Makron
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
'n Makron, van die Grieks μακρόv (makrón) wat "lank" beteken, of lengteteken, is 'n diakritiese teken ¯ wat bo of onder 'n klinker geplaas word om aan te dui dat dié klinker lank uitgespreek moet word. Dit is oorspronklik gebruik is om 'n lang (i.e. swaar) lettergreep te merk in Grieks-Romeinse metriek. Die teenoorgestelde is 'n brevis of kort-teken wat oorspronklik gebruik is om 'n kort lettergreep aan te dui en nou ook 'n kort klinker. Die onderskeid tussen lang en kort klinkers is gewoonlik fonemies. In die Internasionale Fonetiese Alfabet (IFA) word die makron gebruik om middel-toon aan te dui; die teken vir 'n lang klinker in die IFA is 'n aangepaste driehoekige dubbelpunt.
Die Hepburn-stelsel vir romanisering van Japannees gebruik makrons om lamg klanke aan te dui. Byvoorbeeld: kōtsū (交通) "verkeer" teenoor kotsu (骨) "been" of "slag" (fig.).
