Ѓавол

Од Википедија, слободна енциклопедија

Ѓавол е името што се дава на натприродниот ентитет, кој, во повеќето западни религии, е главното отелотворување на злото. Овој ентитет вообичаено се нарекува со повеќе други имиња, вклучувајќи ги: Сатана, Асмодеј, Белзебуб, Луцифер и/или Мефистофел. Во класичната демонологија, секое од овие имиња се однесува на посебен натприроден ентитет, и постои значајно несогласување кои од нив се навистина зли.

Македонскиот збор ѓавол, односно дјавол, веројатно потекнува од грчкиот збор διάβολος (диаволос), со значење клеветник (т.е. дијаболичен). Терминот ѓавол може да се однесува на поголем демон во хиерархијата на Пеколот.

Некои стручњаци сметаат дека поимот за централно натприродно отелотворување на злото, како и поимот за ангелите, за првпат настанал во западниот монотеизам, кога јудаизмот стапил во контакт со персиската религија Зороастризам. За разлика од класичниот монотеизам, Зороастризмот опфаќа два бога, еден добар и еден злобен, заробени во космичката битка каде што двајцата се повеќе или помалку еднакви и исходот е секогаш несигурен. Ахура Мазда ("Мудриот Господар"), исто така познат како Охрмазд е богот на светлината, а Ахриман ("Злобен Дух"), исто така познат како Ангра Маинју, е богот на темнината. Во конечната битка помеѓу натприродните сили на доброто и злото, на човечките души ќе им се суди во огнениот божји суд, и само доброто ќе преживее. Соодветно, луѓето треба да се подредуваат под богот на светлината и неговите ангели, а да го избегнуваат богот на темнината и неговите демони.

Христијанството го гледа Сатаната како ангел избркан од рајот од страна на Господ. Во исламот, ѓаволот се нарекува Иблис или Шејтан. Ѓаволот се појавува во различни форми, кои варираат од човечка форма до некое реално или имагинарно животно (јарец, змеј, граблива птица).