انوشه انصاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

انوشه انصاری
انوشه انصاری
انوشه انصاری پس از بازگشت به زمین در لباس فضایی
انوشه انصاری پس از بازگشت به زمین در لباس فضایی

انوشه انصاری (زاده ۱۳۴۵ خورشیدی برابر با ۱۹۶۶) کاوشگر و رئیس انجمن گردانندگان شرکت فناوری ارتباط از راه دور (TTI) می‌باشد.

او متولد شهر مشهد در ایران است و در سال ۱۳۶۶ (۱۹۸۴) به همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کردند. انوشه مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی الکترونیک و علوم رایانه (EECS) از دانشگاه جورج میسون و مدرک کارشناسی ارشد خود را در زمینه مهندسی الکترونیک از جورج واشنگتن اخذ کرده‌است. او در حال حاضر مشغول طی کردن دوره‌ای در دانشگاه سوئین‌بورن می‌باشد تا بتواند دومین مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته ستاره‌شناسی دریافت کند.

او در سال ۲۰۰۰ از سوی مجلهٔ «زن شاغل» به‌عنوان کارآفرین برتر شناخته شده‌است. او از بنیان‌گذاران یک شرکت مخابراتی در آمریکا به نام تی.تی.آی (TTI) بوده که اکنون تحت مالکیت سنوز نتورک قرار دارد.

فهرست مندرجات

[ویرایش] انصاری اکس-پرایز

انوشه انصاری به همراه برادر همسرش در سال ۲۰۰۳ (میلادی) جایزه ۱۰ میلیون دلاری سالیانه «انصاری اکس-پرایز» (Ansari X-prize) را بنیان نهاد. هدف از این جایزه تشویق بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری و ورود به بازار سفرهای فضایی است که تا پیش از این در انحصار تعداد انگشت‌شماری از دولت‌ها بوده است.

[ویرایش] سفر به فضا

نماد ماموریت فضایی انوشه انصاری، با پرچم‌های ایران، آمریکا، نقش ایستگاه فضایی بین‌المللی، و نقشه ایران روی کره زمین
نماد ماموریت فضایی انوشه انصاری، با پرچم‌های ایران، آمریکا، نقش ایستگاه فضایی بین‌المللی، و نقشه ایران روی کره زمین

انوشه انصاری همیشه عاشق فضا و فضانوردی و در پی راه یافتن به فضا بوده‌است.

در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ (۸ مه ۲۰۰۶)، سازمان فضایی روسیه به طور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری به‌عنوان اولین زن گردشگر فضایی در یکی از پروازهای فضاپیمای سایوز که برای بهار ۱۳۸۶ برنامه‌ریزی شده بود، به مدار زمین سفر خواهد کرد. اما پس از رد صلاحیت دایسوکه انوموتو، داوطلب ژاپنی، به دلایل پزشکی و جا ماندن او از مأموریت سایوز تی‌ام‌ای-۹، قرار شد انوشه انصاری در ۲۳ شهریور ۱۳۸۵ با این گروه همراه شود.

وی اولین فضانورد ایرانی دنیاست و اولین زن و چهارمین نفری است که هزینه سفر فضایی خود را پرداخت کرده‌است. انوشه انصاری ترجیح می‌دهد در مورد خود از عنوان «فضانورد همراه» بجای واژه «گردشگر فضایی» استفاده کند.

فضاپیمای سایوز (ماموریت سایوز تی‌ام‌ای-۹) حامل انوشه انصاری، فرمانده روسی میخاییل تیورین، و مهندس پرواز اسپانیایی-آمریکایی‌ مایکل لوپز الگریا در صبح روز دوشنبه ۱۸ سپتامبر سال ۲۰۰۶ از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شد. دو روز پس از قرار گرفتن در مدار زمین، فضاپیمای سویوز در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۶ با موفقیت به ایستگاه بین‌المللی فضایی ملحق شد و اقامت ۹ روزه انوشه انصاری در ایستگاه فضایی آغاز شد[۱][۲].

سرانجام پس از ۹ روز اقامت و پژوهش در ایستگاه بین‌المللی فضایی، انوشه انصاری در سحرگاه ۷ مهر ۱۳۸۵ مصادف با ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۶ میلادی به همراه پاول وینوگرادف روسی و جفری ویلیامز آمریکایی، دو تن از فضانوردان ساکن ایستگاه، به زمین بازگشت و پس از فرود وی در ۹۰ کیلومتری شمال آرکالیک در قزاقستان با استقبال گرم خانواده‌اش از جمله همسرش حمید و مقامات محلی و مسئولین سازمان فضایی روسیه مواجه شد. وی پس از معاینات پزشکی با بالگرد برای مراسم خوش‌آمدگویی به شهر کوستانی (در قزاقستان) منتقل شد.

انوشه انصاری در طول ۹ روز اقامت خود در ایستگاه بین‌المللی فضایی مجموعه‌ای از آزمایش‌های علمی زیر را برای آژانس فضایی اروپا انجام داد[۳]:

[ویرایش] جُستارهای وابسته

[ویرایش] پیوند به بیرون


[ویرایش] منابع

این نوشتار دربارهٔ زندگی‌نامهٔ افراد، خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

مهندسان اهل آمریکا