Симеон Радев
Од Википедија, слободна енциклопедија
Симеон Радев (1879-1967) од Ресен е еден од истакнатнте македонски новинари до 1903 година, а потоа виден бугарски публицист, историчар и дипломат. Како студент во Женева и близок до ЦК на ТМОРО, притоа и приврзаник на Борис Сарафов, тој го издава таму (на француски јазик) весникот “L’ Effort” (1900-1901), а по дипломирањето во Париз го редактира весникот „Mouvement Macedonien” (Македонско Движење) (1902-1903).
Симеон Радев е член и на бугарската делегација при потпишувањето на Букурешкиот договор во 1913 година и при потпишувањето на Солунското примирје во 1918 година.
Во своите дела Радев се нарекува бугарин од Македонија, а словенското население во Македонија - бугарско.[1]
Содржина |
[уреди] Мисли на Симеон Радев
-
- „... решив дека најдобро средство ќе биде да ги опишам моите спомени од младоста, кога се школував во Македонија и во Цариград, живеев со гордоста да кажувам дека сум Бугарин и со радоста дека се школувам."[1]
[уреди] Објавени книги
- Строители на современа Бугарија (1910)
- Македонија и бугарската предорба през ХIХ век (1918 - (француски), 1927 - (бугарски) )
- Рани спомени (1967)
- Ова, што го видов во Балканската војна (1993)
[уреди] Извори
[уреди] Надворешни врски
- Кој е Симеон Радев, главниот уредник на весникот "Македонско движење" (македонски)
- Рани спомени, Симеон Радев (бугарски)
