Stoicismus

E Vicipaedia

Stoicismus (ex verbo Graeco Στοά, 'porticus') est schola philosophica quae a Zenone Cyprio circa 300 a.C.n. condita est. Schola hoc nomen cepit quod magistri primum Athenis in agora intra porticus docebant.

[recensere] Doctrina

Paulatim per annos Stoici praecepta mutabant; discernendae sunt stoa antiqua, media, nova. Nihilominus aliqua praecepta manserunt; haec possumus elementa doctrinae appellare.

Omnia quae sunt igne orta sunt. Ille ignis etiam aether appellatus est. Omnes materiae per logon aspiratae sunt: ergo in universo toto rationem divinam reperire potes, omnium rerum hominumque causa et providentia. Hominis est partem omnium esse atque animo rationeque summum bonum, quod beate vivere est, petere. Ut summum bonum sequaris, animum sedare debes. Si facias, ataraxiam, apathiam, autarciam accipies, quibuscum beate vivere potes. Communitas hominum est maximi momenti. Ulli salutem communem numquam nisi omnes una opus faciant adepti sunt; de ea re apud Romanos stoa quasi schola rei publicae erat.

[recensere] Stoici praeclari

Tempus	Nomen	quando vivit
Stoa antiqua	Zeno Citieus	333–264 a.C.n.
	Cleanthes	331–232/1 a.C.n.
	Aristo Chius	tertio saeculo a.C.n.
	Chrysippus Soleus	276–204 a.C.n.
	Zeno Tarsensis
	Diogenes Babylonius	240–150 a.C.n.
	Antipater Tarsensis	?–137 a.C.n.
Stoa media	Panaetius Rhodius	180–ca. 110 a.C.n.
	Posidonius Apameus	135–51 a.C.n.
Stoa nova	Lucius Annaeus Seneca	1–65
	Gaius Musonius Rufus	30–80
	Epictetus	50–ca. 138
	Marcus Aurelius	121–180

[recensere] Nexus externi

• "Stoicism" a Dirk Baltzly (Anglice)
• "Stoic Philosophy of Mind" a Scott Rubarth (Anglice)
• "Stoic Ethics" a William O. Stephens (Anglice)
• Collectio nexuum de Stoicismo (Anglice)