اخترشناسی رادیویی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اخترشناسی رادیویی یکی از شاخه‌های مهم اخترشناسی است که به مطالعه اجرام سماوی در زمینه امواج الکترومغناطیسی می‌پردازد.
تکنیک‌های اخترشناسی رادیویی شبیه به تکنیک‌های اخترشناسی اپتیکی است با این تفاوت که در اخترشناسی رادیویی از رادیو تلسکوپ استفاده می‌شود ولی در اخترشناسی از تلسکوپ نوری از این رو تنها می‌تواند از منابع رادیویی اطلاعت بگیرد.
[ویرایش] تاريخچه
اين ايده که اجرام سماوی می توانند تشعشعات راديويی داشته باشند نخستين بار توسط معادله ماکسول نشان داده شد که تشعشات راديويی از ستارگان می توانند با هر طول موجی وجود داشته باشند.
بسياری از دانشمندان برجسته مانند توماس الوا اديسون ,اليور جوزف لوج, و ماکس پلانک پيش بينی کرده بودنند که خورشيد دارای تشعشعات راديويی است. حتی لوج سعی کرد که سيگنال های خورشيدی را دريافت کند ولی به دليل مشکلات دستگاهش در اين امر موفق نبود.
اولين تشعشعات دريافت شده از يک منبع راديويی در فضا که به طور اتفاقی در اوايل دهه ۳۰ ثبت شد به وسيله کارل گوت جانسکی انجام شد. او که به عنوان يک مهندس در آزمايشگاه تلفن بل کار می کرد در حال تحقيق و بررسی روی فرستادن امواج صوتی به آن سوی اقيانوس اطلس بود که بدين منظور از يک آنتن بزرگ استفاده می کرد سپس او متوجه شد که سيستم آنالوگ ضبط وی مدام يک سيگنال را از منبعی نامعين ضبط می کند از آنجا که اين سيگنال روزی شدت گرفت جانسکی گمان کرد که منبع آن ممکن است خورشيد باشد. پس از بررسی ها او متوجه شد که سيگنال دقيقا با طلوع و غروب خورشيد مطابق نيست ولی در عوض در يک سيکل ۲۳ ساعت و ۵۶ دقيقه تکرار می شود نوعی از اجرام سماوی که ساکن در کره سماوی می باشند و با شب و روز زمين می چرخند با مقايسه مشاهدات وی با نقشه های فضايی ,دريافت که اين سيگنال ها از کهکشان راه شيری می آيد و در مرکز کهکشان قوت می گيرد در صورت فلکی کماندار او نتايج مشاهدات و اکتشافاتش را در سال ۱۹۳۳ رسما اعلام کرد. ولی از آنجا که آزمايشگاه بل وی را به شاخه ديگری منتقل کرد او نتوانست تحقيقات خود را در اين زمينه ادامه دهد.
گرت ربر با ساختن يک ديش شلجمی با ۹ متر طول در شعاع که در ساختراديو تلسکوپ استفاده می شد کمک شايانی به اخترشناسی راديوي کرد اين کار در ۱۹۳۷ انجام گرفت بعد از مدتی وی موفق به ترسيم اولين نقشه آسمانی از امواج راديويی شد.
در 1942 ج.س هی که يک محقق نظامی در بريتانيا بود کشف کرد که خورشيد امواج راديويی می دهد.
در اوايل دهه 50 مارتين ريل و آنتونی هويش دردانشگاه کمبريج از تداخل سنج امواج که در دانشگاه موجود بود استفاده کرده و موفق به ترسيم نقشه های معروف ۲c و ۳c شدند.
