ابر اورت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بر اساس نظریه یان هنریک اورت ستاره‌شناس هلندی، ابر اورت نام مکانی است که ستاره‌های دنباله‌دار از آن سرچشمه می‌گیرند.
یان هنریک اورت در سال ۱۳۲۹ خورشیدی (۱۹۵۰ میلادی) اعلام کرد به این علت که ستاره‌های دنباله‌دار از تمام جهات می‌آیند، پس باید از مکانی که دور منظومه شمسی را فراگرفته است سرچشمه گرفته باشند. نظریهٔ «اورت» مورد قبول عده زیادی از ستاره‌شناسان قرار گرفت و پس از آن، این مکان «ابر اورت» نام گذاری شد.
ابر اورت در خارج کمربند کوی پر واقع شده و عرض آن از فاصله ۱۰۰ AU از ما شروع شده و تا یکصدهزار AU ادامه می‌یابد، واز این رو آن سوی ابر اورت را باید میانهٔ راه میان خورشید و نزدیک‌ترین ستاره‌ها به ما مثلاً خانوادهٔ آلفا سنتوری به حساب آورد.
ابر اورت را دربردارندهٔ حدود ده تریلیون جرم فضایی برآورد می‌کنند.
[ویرایش] منابع
- سالاری، حسین.دهر-پویشی در جهان بیکران.تهران:نشرمهاجر، ۱۳۸۵ ISBN:۹۶۴-۸۸۶۱-۲۶-۹
