Πύλη:Ιστορία

εμφ. επεξ. Επιλεγμένο λήμμα

O ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 ή Πόλεμος του Σαράντα ήταν μια πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου 1941. Έναρξη του Πολέμου θεωρείται το «επεισόδιο του Όχι», ενώ μετά τις 6 Απριλίου 1941, με την επέμβαση των Γερμανών, συνεχίστηκε ως ελληνογερμανικός πόλεμος.

Τα αίτια του πολέμου έγκεινται στην επεκτατική πολιτική του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι στην Ιταλία. Ως τα μέσα του 1940, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του Αδόλφου Χίτλερ, ο Μπενίτο Μουσολίνι θέλησε να αποδείξει στους συμμάχους του του Άξονα ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939, καθώς και πολλές βρετανικές βάσεις στην Αφρική, όπως τη Σομαλιλάνδη το καλοκαίρι του 1940, αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της ναζιστικής Γερμανίας. Την ίδια περίοδο, ο Μουσολίνι ήθελε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα Βαλκάνια, η οποία ένιωθε ότι απειλούνταν από τη γερμανική πολιτική (η Ρουμανία είχε δεχθεί γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα), και η οποία είχε ανάγκη από ισχυρά ερείσματα, προκειμένου να μπορεί να αντισταθμίσει τις βρετανικές βάσεις τις Ανατολικής Μεσογείου.

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα Γκράτσι επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, τελεσίγραφο, με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του ελλαδικού χώρου (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την άρνηση του Πρωθυπουργού (το περίφημο «όχι»), ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Ελλάδα. Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό σε τέτοια υποχώρηση, ώστε μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου σχεδόν το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας να έχει καταληφθεί από τους Έλληνες. Μια μικρή αντεπίθεση των Ιταλών, το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με μικρά μόνο εδαφικά κέρδη στην περιοχή της Χειμάρρας^[1]. Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης, οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα αντεπίθεση. Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός ξεκίνησε να αποχωρεί από την Αλβανία, για να μην περικυκλωθεί από τους προελαύνοντες Γερμανούς. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση προς τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου, και προς τους Ιταλούς, τρεις μέρες αργότερα, οι οποίες έκλεισαν τυπικά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο.

Η νίκη των Ελλήνων έναντι της αρχικής ιταλικής επίθεσης ήταν η πρώτη επίγεια νίκη των Συμμάχων στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και συνετέλεσε στην ανύψωση του ηθικού στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση προς τη Σοβιετική Ένωση, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν από την Ελλάδα. Η καθυστερημένη επίθεσή τους προς τη Σοβιετική Ένωση τους ενέπλεξε στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη Μάχη της Μόσχας.

εμφ. επεξ. Επιλεγμένη εικόνα

Σημάδια απο μαστίγωμα σκλάβου
2 Απριλίου 1863, Λουιζιάνα, ΗΠΑ

Περισσότερα για την φωτογραφία... | Αρχείο

εμφ. επεξ. Προσωπικότητες

Ο Ανδρέας Μιαούλης-Βώκος (Ύδρα 20 Μαΐου 1769 - 11 Ιουνίου 1835 Πειραιάς) ήταν Έλληνας καραβοκύρης, δηλαδή πλοιοκτήτης, ο οποίος διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην επανάσταση του 1821, ως διοικητής ναύαρχος του ελληνικού στόλου, αλλά και στην μετέπειτα πολιτική ζωή του τόπου με αποκορύφωμα την ανταρσία της Ύδρας κατά του Καποδίστρια, που είχε σαν αποτέλεσμα την πυρπόληση του εθνικού στόλου στον Πόρο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τιμήθηκε πλείστες φορές απο το Οθωνικό καθεστώς ενώ συμπεριλήφθηκε και στην τριμελή επιτροπή που προσέφερε το στέμμα στον νεαρό τότε Όθωνα. Υπήρξε ο γενάρχης της οικογένειας των Μιαούληδων και γιος του ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αθανάσιος Μιαούλης.

εμφ. επεξ. Ειδήσεις

Βρέθηκε η σπηλιά του Ρωμύλου και Ρώμου;
Ιταλοί αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι βρήκαν στον Παλατίνο Λόφο, στην καρδιά της Ρώμης, την σπηλιά, στην οποία σύμφωνα με το μύθο μια λύκαινα θήλασε τον Ρωμύλο και τον Ρώμο (ή Ρέμο), τους ιδρυτές της Ρώμης. «Η Ιταλία και η Ρώμη δεν παύουν ποτέ να καταπλήσσουν τον κόσμο με τις συνεχείς αρχαιολογικές και καλλιτεχνικές ανακαλύψεις και είναι απίστευτο να σκεφτούμε ότι βρέθηκε επιτέλους μια μυθολογική τοποθεσία, η οποία καθίσταται κατ’ αυτόν τον τρόπο μια πραγματική τοποθεσία», δήλωσε ο ιταλός υπουργός Πολιτισμού Φραντσέσκο Ρουτέλι σε δημοσιογράφους. Μια υπόγεια σπηλιά που είναι καλυμμένη με κοχύλια και μωσαϊκά βρέθηκε σε βάθος πολλών μέτρων κοντά στα ερείπια του παλατιού του Αυτοκράτορα Αυγούστου στον Παλατίνο Λόφο. Η σπηλιά, η οποία βρέθηκε στη διάρκεια εργασιών αποκατάστασης, έχει διάμετρο 6,5 μέτρων και ύψος 7 μέτρων. Σύμφωνα με το μύθο, ο Ρωμύλος και ο Ρώμος, γιοι του Θεού Άρη, εγκαταλείφθηκαν στην όχθη του Τίβερη, όπου τους βρήκε μια λύκαινα και τους πήρε υπό την προστασία της. Η λύκαινα θήλαζε τα δίδυμα αδέλφια, τα οποία ίδρυσαν το 753 π.Χ. την πόλη της Ρώμης, σε μία σπηλιά, η οποία είναι γνωστή ως Λύκαιον. Το Λύκαιον ήταν ιερός τόπος για τους αρχαίους Ρωμαίους.

«Αυτό θα μπορούσε λογικά να είναι το μέρος που επιβεβαιώνει το μύθο της Ρώμης, έναν από τους πιο γνωστούς στον κόσμο, να είναι η σπηλιά στην οποία η λύκαινα θήλασε τον Ρωμύλο και τον Ρώμο, σώζοντάς τους από το θάνατο», κατέληξε ο Ρουτέλι, κατά την παρουσίαση του ευρήματος.

Πηγή: http://ert.gr

εμφ. επεξ. Τι μπορείτε να κάνετε

Μπορείτε να συνεισφέρετε στα παρακάτω άρθρα : Επιμέλεια: Ιστορία, Μεσαιωνική Ιστορία, Βυζαντινή αυτοκρατορία, Μακεδονικό πρόβλημα, Δουκάτο των Αθηνών, Ονομασίες των Ελλήνων Επέκταση ή βελτίωση: Ιστορία, Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, Παγκόσμιος Πόλεμος, Ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας, Μεσαίωνας, Επταετής Πόλεμος, Πογκρόμ, Ελληνική επανάσταση του 1821, Χούντα των Συνταγματαρχών, Ψυχρός πόλεμος, Ναυμαχία της Σαλαμίνας, Μάχη του Μαραθώνα Μάχη των Θερμοπυλών Εκκλησιαστική ιστορία Επιθυμητά: Προϊστορική εποχή, Προϊστορία, Περσικοί πόλεμοι, Γεωμετρική Εποχή, Αυτοκρατορία της Νίκαιας, Ισπανοαμερικανικός πόλεμος, Δίκη της Νυρεμβέργης, Αμερικανική Επανάσταση

εμφ. επεξ. Κατηγορίες

• Κατηγορία:Γενεαλογία
• Κατηγορία:Προϊστορία
• Κατηγορία:Αρχαία ιστορία
• Κατηγορία:Μεσαιωνική Ιστορία
• Κατηγορία:Σύγχρονη Ιστορία
• Κατηγορία:Ιστορική Γεωγραφία
• Κατηγορία:Εκκλησιαστική Ιστορία
• Κατηγορία:Ευρωπαϊκή ιστορία
• Κατηγορία:Στρατιωτική ιστορία
• Κατηγορία:Ναυτική Ιστορία
• Κατηγορία:Ιστορία

εμφ. επεξ. Γνωρίζατε ότι

• ο Χαρίλαος Τρικούπης ήταν ανηψιός του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου;
• αρχηγός της Ναυπλιακής εξέγερσης του 1862 ήταν μια γυναίκα, η Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου;
• ο πρώτος πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα ήταν Έλληνας (Κωνσταντίνος Μουσούρος);
• ο Λάμπρος Κατσώνης ήταν πνευματικός πατέρας του Οδυσσέα Ανδρούτσου;
• ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος θεωρείται απο πολλούς ως ιδρυτικό μέλος της Φιλικής Εταιρείας;
• εγγονός του Ανδρέα Μιαούλη ήταν ο ζωγράφος Νικόλαος Βώκος;
• ο Θεόδωρος Πάγκαλος ήταν ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος της Δημοκρατίας;
• το Λιμενικό Σώμα συστάθηκε απο αξιωματικούς του πολεμικού ναυτικού;
• οτι η αδερφή του Σεφέρη είχε παντρευτεί τον Κωνσταντίνο Τσάτσο;

εμφ. επεξ. Είπαν για την ιστορία

Ρήσεις που είπαν σπουδαίες προσωπικότητες για την ιστορία

• «Η ιστορία επαναλαμβάνει τον εαυτό της. Οι ιστορικοί επαναλαμβάνουν ο ένας τον άλλο», Philip Guedalla
• «Λέγεται πως, αν και ο Θεός δεν μπορεί να μεταβάλει το παρελθόν, οι ιστορικοί μπορούν. Επειδή λοιπόν είναι χρήσιμοι κατ'αυτόν τον τρόπο, γι'αυτό και ο Κύριος ανέχεται την ύπαρξη τους», Samuel Butler
• «Ιστορία είναι το σύνολο των ψεμάτων για γεγονότα που ποτέ δεν έγιναν απο ανθρώπους που δεν ήταν εκεί», George Santayana

Περισσότερα

εμφ. επεξ. Άλλες Βικιπύλες