தட்டுப் புவிப்பொறைக் கட்டமைப்பு
கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிபீடியாவில் இருந்து.
தட்டுப் புவிப்பொறைக் கட்டமைப்பு (plate tectonics) என்பது நிலவியல் கோட்பாடுகளில் ஒன்று. கண்டப் பெயர்ச்சித் தோற்றப்பாட்டை விளக்குவதற்காக எழுந்த இந்தக் கோட்பாடு, இத்துறையிலுள்ள மிகப் பெரும்பான்மையான அறிவியலாளர்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டுள்ளது. தட்டுப் புவிப்பொறைக் கட்டமைப்புக் கோட்பாட்டின்படி பூமியின் உட்பகுதி வெளிக் கற்கோளம் (lithosphere) மற்றும் உள் மென்பாறைக்கோளம் (asthenosphere) ஆகிய இரண்டு படைகளால் ஆனது.
கற்கோளம் மென்பாறைக்கோளத்தின்மீது மிதந்து கொண்டு இருப்பதுடன், பத்து தட்டுகளாகப் பிரிந்தும் உள்ளது. இவை ஆபிரிக்க, அண்டார்ட்டிக், ஆஸ்திரேலிய, யூரேசிய, வட அமெரிக்க, தென் அமெரிக்க, பசிபிக், கோகோஸ், நாஸ்கா மற்றும் இந்தியத் தட்டுக்கள் எனப் பெயரிட்டு அழைக்கப்படுகின்றன. மேற்கூறிய தட்டுக்களும், மேலும் பல சிறிய தட்டுக்களும் ஒன்றுக்குச் சார்பாக இன்னொன்று, தட்டு எல்லைகளில், நகர்கின்றன. இத்தட்டு எல்லைகள் மூன்று வகையாக உள்ளன. அவை ஒருங்கும் தட்டு எல்லை (எல்லைகளில் தட்டுக்கள் ஒன்றையொன்று தள்ளிக்கொண்டு இருத்தல்), விலகும் தட்டு எல்லை (தட்டுக்கள் ஒன்றிலிருந்து விலகிச் செல்லுதல்), உருமாறும் தட்டு எல்லை (இரண்டு தட்டுக்கள் ஒன்றின் மீது ஒன்று வழுக்கிச் செல்லுதல்) என்பனவாகும். பூமியதிர்ச்சி, எரிமலை நிகழ்வுகள், மலைகள் உருவாக்கம், கடற் பள்ளங்கள் என்பன தட்டுக்களின் எல்லைகளை அண்டியே ஏற்படுகின்றன.
பொருளடக்கம் |
[தொகு] முக்கியமான கொள்கைகள்
புவியின் உட்பகுதியை கற்கோளம், மென்பாறைக்கோளம் என்ற கூறுகளாகப் பிரிப்பது, அவற்றின் பொறிமுறை வேறுபாடுகளை ஒட்டியே ஆகும். கற்கோளம் ஒப்பீட்டளவில் குளிந்ததும், உறுதியானதுமாகும். ஆனால் மென்பாறைக்கோளம் சூடானதாகவும், பொறிமுறைப் பலம் குறைந்ததாகவும் உள்ளது. தட்டுப் புவிப்பொறைக் கோட்பாட்டின் மிக முக்கியமான கொள்கை, கற்கோளம் வெவ்வேறான புவிப்பொறைத் தட்டுக்களாக திரவம் போன்ற மென்பாறைக்கோளத்தின் மீது மிதந்து கொண்டிருக்கிறது என்பதாகும். இடத்துக்கிடம் வேறுபட்ட திரவத் தன்மையுடன் இருக்கும் இந்த மென்பாறைக்கோளம், அதன் மீது மிதந்து கொண்டிருக்கும் புவிப்பொறைத் தட்டுக்களை வெவ்வேறு திசைகளில் நகரச் செய்கிறது.
இரு தட்டுகள் ஒன்றையொன்று அவற்றின் பொதுத் தட்டு எல்லையில் சந்திக்கின்றன. இத் தட்டு எல்லைகள் பொதுவாக பூமியதிர்ச்சி, மற்றும் மலைகள் போன்ற நில உருவவியல் (topography) சார்ந்த அம்சங்களின் உருவாக்கம் போன்றவற்றுடன் சம்பந்தப்பட்டிருக்கின்றன. உலகிலுள்ள பெரும்பாலான உயிர்ப்புள்ள எரிமலைகள் தட்டு எல்லைகளிலேயே அமைந்துள்ளன. இவற்றுள் பசிபிக் தட்டின் தீ வளையம் மிக உயிர்ப்புள்ளதும், பிரபலமானதும் ஆகும்.
புவிப்பொறைத் தட்டுகள் இரண்டு விதமான கற்கோளங்களைக் கொண்டுள்ளன. அவை கண்டம் சார்ந்த மற்றும் கடல் சார்ந்த கற்கோளங்களாகும். எடுத்துக்காட்டாக, ஆபிரிக்கத் தட்டு ஆபிரிக்காக் கண்டத்தையும், அத்திலாந்திக் மற்றும் இந்து மாகடல்களின் பகுதிகளின் தரைகளையும் உள்ளடக்குகின்றது. இந்த வேறுபாடு இத் பகுதிகளை உருவாக்கியுள்ள பதார்த்தங்களின் (material) அடர்த்திகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது. கடல் சார்ந்த கற்கோளம், கண்டம் சார்ந்த கற்கோளத்திலும் அடர்த்தி கூடியதாகும். இதன் விளைவாகவே கடல் சார்ந்த கற்கோளங்கள் எப்பொழுதும் கடல் மட்டத்துக்குக் கீழேயே காணப்பட கண்டம் சார்ந்த கற்கோளங்கள் கடல் மட்டத்துக்கு மேலே துருத்திக்கொண்டிருப்பதாகக் கூறப்படுகிறது.
[தொகு] தட்டு எல்லை வகைகள்
தட்டுக்கள் ஒன்றுக்குச் சார்பாக இன்னொன்று நகர்கின்ற விதத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு தட்டு எல்லைகள் மூன்று வகைகளாகப் பிரித்து அறியப்படுகின்றன. அவை வெவ்வேறு விதமான மேற்பரப்புத் தோற்றப்பாடுகளுடன் (surface phenomena) தொடர்புபட்டுள்ளன. தட்டு எல்லை வகைகளாவன:
-
- 1. உருமாறும் எல்லைகள்
-
- 2. விலகும் எல்லைகள்
-
- 3. ஒருங்கும் எல்லைகள்
[தொகு] தட்டு நகர்வின் மூலங்கள்
[தொகு] உராய்வு
[தொகு] புவியீர்ப்பு
[தொகு] முதன்மைத் தட்டுகள்
[தொகு] வரலாறும் அதன் தாக்கமும்
[தொகு] கண்டப் பெயர்ச்சி
[தொகு] மிதக்கும் கண்டங்கள்
[தொகு] வெளி இணைப்புகள்
- புவித் தட்டு நகர்வு குறித்த கட்டுரை(தமிழில்)