5 cm PaK 38

Z Wikipedii

5 cm PaK 38
Dane podstawowe
Państwo Niemcy III Rzesza
Rodzaj armata przeciwpancerna
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber 50 mm
Długość lufy L/60
Prędkość pocz. pocisku 835 m/s (pocisk o masie 2,4 kg)
Długość 4750 mm
Szerokość 1830 mm
Wysokość 1100 mm
Szybkostrzelność 13 strz/min

PaK 38 (Panzerabwehrkanone 38 – działo przeciwpancerne wzór 38) to niemiecka armata przeciwpancerna kalibru 50 mm opracowana w 1938 i używana w okresie II wojny światowej. Przebijalność pancerza z 500 m: od 57 do 76 mm w zależności od rodzaju amunicji

Po raz pierwszy została użyta bojowo przez wojska niemieckie w kwietniu 1940. Po rozpoczęciu inwazji na ZSRR rozpoczęto produkcję amunicji Panzergranate 40 z rdzeniem z wolframu, ponieważ tylko takie pociski mogły przebijać pancerze radzieckich czołgów T-34 i KW. Po wyczerpaniu zapasów wolframu skuteczność armaty PaK 38 jako broni przeciwpancernej dramatycznie spadła. Pomimo że później była sukcesywnie zastępowna nowszymi typami armat, to na wyposażeniu armii niemieckiej pozostała do końca wojny.

W początkowej fazie operacji Barbarossa na lawetach PaK 38 umieszczano francuskie zdobyczne działo canon de 75 modèle 1897, ta budowana ad hoc armata przeciwpancerna otrzymała oznaczenie 7.5 cm PaK 97/38.

[edytuj] Linki zewnętrzne

Commons