Session Initiation Protocol
Од Википедија, слободна енциклопедија
| Петте нивоа на TCP/IP моделот |
| 5. Апликациско ниво (Application layer) |
|
DHCP • DNS • FTP • HTTP • IMAP4 • IRC • NNTP • XMPP • MIME • POP3 • SIP • SMTP • SNMP • SSH • TELNET • BGP • RPC • RTP • RTCP • TLS/SSL • SDP • SOAP • … |
| 4. Транспортно ниво (Transport layer) |
|
TCP • UDP • DCCP • SCTP • GTP • … |
| 3. Мрежно ниво (Network layer) |
| 2. Податочно ниво (Data link layer) |
|
ATM • DTM • Ethernet • FDDI • Frame Relay • GPRS • PPP • ARP • RARP • L2TP • PPTP • … |
| 1. Физичко ниво (Physical layer) |
|
Етернет физичко ниво • ISDN • Модеми • PLC • SONET/SDH • G.709 • Wi-Fi • … |
Session Initiation Protocol (SIP) е протокол на апликациско ниво за креирање, модифицирање и терминирање на сесии со еден или повеќе учесници. Овие сесии вклучуваат Интернет телефонски повици, мултимедијална дистрибуција и мултимедијална конференција. (cit. RFC 3261).
Овој протокол бил дизајниран од страна на Henning Schulzrinne (Универзитет Колумбија) и Mark Handley (UCL) некаде на почетокот од 1996 година. Последната верзија на спецификацијата на овој протокол е публикувана во RFC 3261 од страна на IETF SIP Working Group. Во ноември 2000, SIP протоколот беше прифатен како 3GPP сигнален протокол и главен елемент на IMS архитектурата. SIP протоколот често се кореисти како сигнален протокол за Voice over IP, заедно со H.323 протоколот и слични на него.
SIP ги има следниве својства:
- Едноставен, има само шест методи.
- Транспортно независен, може да се користи со UDP, TCP, ATM и сл.
- едноставни текстуални пораки, кои може лесно да се прочитаат.
