Krossferðir
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Krossferðirnar (sem þýðir stríð krossins (e. a war of the cross)) voru farnar á seinni hluta miðalda eða rétt fyrir tólftu öldina. Þær voru farnar vegna fregna af því að Tyrkir höfðu tekið yfir borgina helgu og drepið og rænt kristnu fólki. Þá vildi páfinn ólmur að kristnir menn myndu fara og frelsa Bysana og ná borginni helgu. Krossferðir voru síðan farnar allt fram til á síðari hluta 13. aldar með misgóðum árangri. krossferðirnar eru oftast flokkaðar niuður í 7-9 en voru í raun miklu fleiri.
[breyta] Uppruni
Eins og fyrr segir þá voru krossferðirnar farnar á seinni hluta miðalda eða rétt fyrir tólftu öldina. Á sama tíma og menning Evrópu var að rísa eftir hinar svo kölluðu Myrku aldir og borgir byrjuðu að myndast; því fólksfjölgun var mikil miðað við plágur, fátækt og sult. Á tíma myrku aldanna í Evrópu voru mið-Austurlöndin að sækja í sig veðrið og ríki og menning Múslima byrjaði að blómstra og stækka. Á því skeiði blómstruðu borgir út um allt og moskur risu upp hver á eftir annarri. Árið 626 ná múslimar Jerúsalem á sitt vald. Múslimir leyfðu þó kristnum mönnum og pílagrímum yfirleitt að heimsækja borgina helgu þar seim þeir voru yfirleitt mjög umburðarlint fólk. Þetta breyttist hins vegar árið árið 1071 þegar Tyrkir (seldsjúkar) náðu Borginni helgu. Á þessum tíma í tyrklandi voru ýmis innbyrðis vandamál milli shíta og súnní múslima Sögusagnir bárust fljótlega til Evrópu um hvernig þeir rændu og drápu pílagríma sem voru í borginni. Mikillar reiði varð vart í Evrópu og í tilefni af því að Alexius I's keisari Bysanska ríkisins (hinu Austrómverska ríki) bað um hjálp árið 1071 og stuttu seinna töpuðu Bysanar fyrir múslimum í bardaganum um Manzikert og leiddi það til loka bysanska ríkisins. Brást Úrban páfi II þá við og lýsti yfir stríði í nafni Heilags Anda árið 1095, í fyrsta sinn í sögu káþólsku kirkjunar. Þetta efldi lénsherra, kónga og aðalsfólk til þess að ráðast á hið heilaga land og vinna það aftur úr höndum Tyrkja. Það voru Þó Aðalega Bretar, Frankar og germanar sem brugðust við kalli páfans.
[breyta] Fyrsta krossferðin
Fyrsta krossferðin var farin á árunum 1095 til 1097 og fór ekki vel þar sem flestir riddararnir dóu úr hungri eða plágum en þeir náðu þó Jerúsalem og nokkrum öðrum borgum svo sem Antioch.
