Jóhannes Sveinsson Kjarval
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Jóhannes Sveinsson Kjarval, oftast ritað Jóhannes S. Kjarval, (15. október, 1885 – 13. apríl 1972) er einn frægasti listmálari Íslands. Hann afþakkaði stórkross Hinnar íslensku fálkaorðu sem átti að veita honum árið 1965. Sættir náðust þó með því að orðan var varðveitt í Listasafni Íslands en Jóhannes vildi aldrei fá hana í hendur. Þetta er eina fálkaorðan sem ekki hefur þurft að skila við andlát orðuhafa.
Afkomendur Kjarvals vefengja listaverkagjöf Kjarvals Reykjavíkurborg til handa, en Kjarvalsstaðir hýsa verk þau sem um ræðir.
[breyta] Eitt og annað um Kjarval
- Árið 1992 tók Hannes Sigurðsson, listfræðingur, viðtal við Clement Greenberg (1909 - 1994) sem síðar birtist í Lesbók Morgunblaðsins. Clement var frægur bandarískur myndlistargagnrýnanda, sem fékk viðurnefnið „páfi“ sökum þess hversu óvæginn hann var í gagnrýni sinni. Hannes sýndi honum í lok viðtals bók með verkum Kjarvals, og Greenberg leit í hana og sagði: Hann virðist góður...vissulega er hann góður...heyrðu, þessi náungi getur virkilega málað... ég er einstaklega hrifinn af landslaginu hjá honum. Vinsælasti listamaður á Íslandi segirðu? Það kemur mér ekki á óvart. [1]
