Heimsvaldastefna
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Heimsvaldastefna er stjórnmálastefna stórveldis, sem miðar að því að gera það að heimsveldi. Utanríkisstefnan byggist á útþenslustefnu, þ.a. stórveldið reynir að hafa aukin áhrif á önnur ríki (eða að reynir að afla sér nýlendna). Lykilatriði getur verið að ná yfirráðum yfir náttúruauðlindum landsins eða ná ítökum í stjórnmálalífi þess.
Kenningin um heimsvaldastefnu var þróuð í kjölfarið á nýlendutímabilinu sem hófst á 19. öld og lauk, samkvæmt algengri söguskoðun, um miðja 20. öldina [heimild vantar].