Gítar

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Gítar er strengjahljóðfæri. Hann hefur oftast 6 strengi sem gerðir er úr næloni á klassískum gítörum en stáli eða nikkel og stáli á þjóðlagagítörum og rafmagnsgítörum. Strengirnir eru venjulega stilltir í e, a, d', g'. h' og e'' en aðrar stillingar eru alls ekki óalgengar. Gítar hefur þverbönd á gripbrettinu (nema sérstakir bandalausir gítarar).

Rétthentir gítarleikarar slá á strengina með hægri hendi og velja nótur og hljóma með vinstri hendi en öfugt er farið með örvhenta gítarleikara. Hljóð myndast þegar slegið er á streng og hann titrar með þeim afleiðingum að kassi og háls gítarsins óma og mynda hljóm.

Gítarar eru annað hvort kassagítarar eða rafmagnsgítarar eða bæði (hálfkassagítarar). Rafmagnsgítarar eru tengdir við gítarmagnara sem kemur í stað kassans við að magna upp hljóminn.

Á gítarhausnum má finna stilliskrúfur, sem stilla strengi gítarsins að tiltekninni tónhæð. Hálsinn er með gripabretti þar sem myndaðir eru hljómar með fingrunum og á sjálfum búknum er að finna brú sem að festir strengina niður, og ef um rafmagnsgítar um ræðir þá eru þar líka nemar ("pickup") sem nema titringinn og ýmsir stillitakkar (t.d. fyrir hljóðstyrk og tón).

Gítarinn á rætur sínar að rekja allt að 5000 ár aftur í tímann, en svo lengi hafa verið til hljóðfæri sem svipar til gítarsins. Gítarinn sem við þekkjum í dag kemur frá Spáni er um þúsund ára gamall.

Gítarinn er eitt af grunnhljóðfærunum í blús og rokki en er einnig vel þekktur t.d. í djasstónlist.