Dvergar (norræn goðafræði)
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Hluti af greinaflokknum Norræn goðafræði |
Helstu goð |
Æsir: Óðinn, Þór, Baldur, Loki, Höður, Bragi, Mímir Ásynjur: Frigg, Iðunn, Sif Vanir: Njörður, Freyja, Freyr |
Aðrir |
Jötnar: Ýmir, Bor, Bestla, Angurboða, Skaði, Hel, Ægir Skepnur: Auðhumla, Fenrisúlfur, Sleipnir, Miðgarðsormur, Heiðrún, Tanngnjóstur og Tanngrisnir, Huginn og Muninn Aðrir: Askur og Embla; Urður, Verðandi og Skuld; Dvergar, Álfar |
Staðir |
Ásgarður, Miðgarður, Útgarður, Niflheimur, Hel, Bifröst, Askur Yggdrasils |
Rit |
Sæmundaredda, Snorra-Edda, Heimskringla, Gesta Danorum |
Trúfélög |
Íslenska ásatrúarfélagið, Danska ásatrúarfélagið, Ásatrúarfélagið Bifröst, Reykjavíkurgoðorð. |
Dvergar í norrænni goðafræði eru verur sem tengjast steinum. Í sköpunarsögu norrænnar goðafræði í Snorra-Eddu eru þeir sagðir hafa kviknað í holdi Ýmis jötuns líkt og maðkar. Dvergar koma fyrir bæði í Snorra-Eddu og Eddukvæðum auk fornaldarsagna. Í Hávamálum er Dvergatal þar sem þulin eru upp nöfn dverga. Meðal þeirra þekktustu eru Norðri, Suðri, Austri og Vestri sem halda uppi himinhvelfingunni, Brokkur og Sindri sem smíðuðu þrjár gjafir til ása (hringinn Draupni, svínið Gullinbursta og hamarinn Mjölni) og Dvalinn og Durinn sem smíðuðu sverðið Tyrfing í Hervarar sögu. Dvergar heita líka svartálfar og búa neðanjarðar í Svartálfheimum. Dvergar eru dökkir og verða að steini ef sólarljós snertir þá.