زبان نشانه‌گذاری
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
زبان نشانه‌گذاری نوعی زبان توصیفی است که متن و اطلاعات اضافه دربارهٔ متن را با هم ادغام می‌کند. این عبارت در واژگان رایانه و وب معمولاً به یک شبه‌زبان برنامه‌نویسی گفته می‌شود. اطلاعات اضافه‌ای که یک زبان نشانه‌گذاری در نظر می‌گیرد به‌وسیلهٔ نوعی نشانه‌گذاری توصیف می‌شود و در بین متن قرار می‌گیرد و در نهایت در زمان نمایش یا چاپ، این اطلاعات برای نحوهٔ نمایش متن اصلی و عناصر دیگر موجود در سند استفاده می‌گردد.
اِچ.تی.اِم.اِل (HTML) یا «زبان نشانه‌گذاری اَبَرمَتن» یکی از معروفترین زبانهای نشانه‌گذاری امروزی و یکی از بنیانهای اصلی وبِ جهان پهنا است. این زبان مورد استفاده برای سندهای وب جهانی است. HTML شکلی از SGML است که از tagها برای نشانه گذاری عناصری چون متن و گرافیک استفاده می‌کند تا برای مرورگرهای وب مشخص شود که این عناصر را چگونه برای کاربر نمایش دهند و به عملیاتی چون فعال کردن یک پیوند از طریق فشردن یک کلید یا دکمه ماوس چگونه پاسخ دهند.
به شکل تاریخی نشانه‌گذاری در صنعت چاپ برای یکسان‌سازی شیوهٔ توصیف اسناد بین نویسندگان، ویرایشگران و مسوولین چاپ استفاده می‌شده است. امروزه نیز از این روش به شکل رایانه‌ای (و کمتر به شکل دستی) استفاده می‌شود.
