ایمین
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ایمین یک گروه عاملی یا ترکیب شیمیایی است که یک پیوند دوگانه کربن-نیتروژن دارد. یک آمین می‌تواند از راه افزایش هسته‌دوستی یک کتون یا آلدهید با آمونیاک یا یک آمین که به تشکیل یک همی‌آمینال -C(OH)(NHR)- می‌انجامد، فرآوری شود. این همی‌آمینال با از دست دادن آب به ایمین تبدیل می‌شود.
[ویرایش] منابع
- موریسن - بوید، شیمی آلی، ترجمهٔ سید احمد شکرایی و عیسی یاوری، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، چاپ اول، ۱۳۷۵،ISBN 964-01-0778-6
|
|
|---|
| الکل • آلدهید • آلکان • آلکن • آلکین • آمید • آمین • ترکیب آزو • مشتق‌های بنزن • کربوکسیلیک اسید • سیانات • اتر • استر • آلکیل‌هالید • ایمین • ایزوسیانید • ایزوسیانات • کتون • نیتریل • ترکیب نیترو • ترکیب نیتروزو • پراکسید • فسفریک اسید • مشتق‌های پیریدین • سولفون • سولفونیک اسید • سولفوکسید • تیواتر • تیول • مشتق‌های تولوئن |
