ایمره کرتس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ایمره کرتس (به مجاری: Kertész Imre) ‏ (۱۹۲۹ - ) نویسنده اهل مجارستان برندهٔ جایزه نوبل ادبیات 2002.

**ایمره کرتس**

زمینه فعالیت	نویسنده. رمان‌نویس.
تولد	۹ نوامبر، ۱۹۲۹ بوداپست، مجارستان
ملیت	مجار
کارهای برجسته	بی‌سرنوشت
صفحه در وب‌گاه IMDb

فهرست مندرجات

۱ زندگی
۲ آثار
۳ در زبان فارسی
۴ پانویس
۵ منابع
۶ پیوند به بیرون

[ویرایش] زندگی

ایمره کرتس در ۹ نوامبر ۱۹۲۹، در بوداپست به دنیا آمد. نوجوان بود که جنگ جهانی دوم در گرفت و بعد از جنگ مجارستان جزو بلوک شرق شد. ایمره توانست علی‌رغم محدودیت‌های موجود در زمینه نویسندگی رشد کند. او زبان آلمانی را به‌خوبی می‌دانست و آثاری از نیچه، فروید و... را به مجاری ترجمه کرده است. اما مهم‌ترین اثرش بی‌سرنوشت از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۵ در انتظار چاپ باقی‌ ماند.^[۱] با فروپاشی بلوک شرق و ترجمهٔ آثار کرتس به انگلیسی و آلمانی و سایر زبان‌های مطرح دنیا، به سرعت سرشناس شد و سرانجام در 2002 برای مجموعه کارهایش جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. اهدا کنندگان جایزه نوبل او را «به عنوان نویسنده‌یی که نوشته‌هایش «بر تجربه‌ی شکننده‌ی فرد در برابر خودکامگی وحشیانه‌ی تاریخ صحه می‌گذارد»»^[۲] برگزیدند.

[ویرایش] آثار

197۵ - بی‌سرنوشت.
197۶ - ردیاب.
1977 - رمان پلیسی.
- پرچم انگلیسی.

[ویرایش] در زبان فارسی

تصویر:Romam-Policier-Imre.jpg

جلد کتاب رمان پلیسی. بازتاب‌نگار

ایمره کرتس قبل از آن که جایزه نوبل به او اهدا شود در ایران کاملاً ناشناس بود و هیچ یک از رمان‌های او ترجمه و منتشر نشده بود و تازه سه سال بعد از اهدای جایزه نوبل به او رمان کم حجمی (که بیشتر داستان بلند است تا رمان.) از او به نام رمان پلیسی توسط گلبرگ برزین به فارسی ترجمه شد. در بخشی از این رمان می‌خوانیم:«چهل‌وهشت سال داشت و هنوز می‌شد عاشق او شد، به همین ساده‌گی که اسم من مارتنس است. چه چشمانی! نمی‌توانستم چشم از او بردارم، مثل مگس در تله، آن‌قدر که فکر می‌کردم اوست که از من سؤال و جواب می‌کند و نه برعکس.»^[۳]