ابودرداء

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ابودرداء از اصحاب محمّد پیامبر اسلام و از انصار است. او در بین صحابه به حکیم امّت معروف است. ابودرداء، معاذ، زید ابن ثابت، و ابوزید در جمع آوری قرآن نقش داشتند. ابودرداء با سلمان فارسی پیوند برادری بست. وی در سال ۳۲ هجری در مدینه درگذشت و عثمان بر جنازهٔ وی نماز گزارد.

صحابه مشهور محمد، ‌پیامبر اسلام

ابوالعاص پسر ربیعه • ابوایّوب انصاریابوبکر پسر ابی قحافه • ابودرداءابوذر غفاریابوسفیان پسر حارثابوعبیده جرّاحابوموسی اشعریابوهریرهابی پسر کعببلال حبشی • ثابت پسر قیس • جابر پسر عبدالله انصاریجعفر پسر ابی طالبجندب پسر جناده • حبیب پسر زید انصاری • حجر بن عدیحسان پسر ثابتحسن پسر علیحسین پسر علیحمزه بن عبدالمطلبخالد پسر ولیدخبّاب پسر ارّتزبیرزید پسر ثابتزید پسر حارثهسعد پسر ابی وقّاصسعد پسر عبادهسلمان فارسیطلحهعبدالرّحمن پسر عوفعبدالله بن زبیرعبدالله بن سلامعبدالله پسر امّ مکتومعبدالله پسر زبیرعبدالله پسر عمر • عبدالله پسر مسعود • عثمان • پسر عفّان عقیل پسر ابی طالبعلی پسر ابی طالبعمّار پسر یاسرعمر • پسر خطّاب عمروعاص • کعب پسر ظهیر • معاذ پسر جبلمعاویه پسر ابی سفیانمقداد پسر اسودیزید پسر ابی سفیان

[ویرایش] منابع

بامداد اسلام، عبدالحسین زرّین کوب، تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۲

تاریخ خلفا، رسول جعفریان، تهران: قلم، ۱۳۷۱