خالد پسر ولید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

خالد بن ولید یا خالد ابن الوليد ابن المغيرة المخزومي، از صحابهٔ محمد، پیامبر اسلام و از بزرگان قریش است.

او در جنگ احد با مسلمانان جنگید و در سال ۷ (قمری) و پس از صلح حدیبیه اسلام آورد و در جنگ موته شرکت داشت و رهبری سپاه مغلوب مسلمانان را تا مدینه به‌عهده داشت. محمّد، به او لقب «سیف الله» داد. وی در همان سال در تسخیر مکه شرکت کرد و بنابر روایاتی به دستور محمّد، بت مشهوری که عزی نام داشت را شکست.^[۱]

در دوران ابوبکر با هدف مسلمان کردن تمیم به آنجا رفت. در آنجا با وجود اینکه مالک ابن نویره تسلیم او شده بود، وی را کشت و با بیوهٔ او ازدواج کرد. ابوبکر بخاطر قتل مالک، او را توبیخ نمود ولی با وجود اینکه عمر، ابوبکر را به خاطر انتخاب خالد به فرماندهی سپاه نکوهش می‌کرد، خالد در سمت باقی ماند.^[۱] وی در دفع فتنه اهل ردّه از فرماندهان مورد اعتماد سپاه ابوبکر بود.^{[نیازمند منبع]}

کمی بعد از این رویدادها ابوبکر او را به جنگ با مسیلمه و سپس جنگ با ایرانیان فرستاد. در ربیع‌الاول ۱۲ (قمری) یا چند ماهی بعد، حیره را تسخیر کرد و اندکی بعد ناحیهٔ فرات را گرفت. سال بعد برای فتح شام عازم شد و با شکست رومیان، دمشق را گرفت.

با به قدرت رسیدن عمر از فرماندهی لشکر شام، عزل شد. او در شهر حمص سوریه مرد.

صحابه مشهور محمد، ‌پیامبر اسلام
ابوالعاص پسر ربیعه • ابوایّوب انصاری • ابوبکر پسر ابی قحافه • ابودرداء • ابوذر غفاری • ابوسفیان پسر حارث • ابوعبیده جرّاح • ابوموسی اشعری • ابوهریره • ابی پسر کعب • بلال حبشی • ثابت پسر قیس • جابر پسر عبدالله انصاری • جعفر پسر ابی طالب • جندب پسر جناده • حبیب پسر زید انصاری • حجر بن عدی • حسان پسر ثابت • حسن پسر علی • حسین پسر علی • حمزه بن عبدالمطلب • خالد پسر ولید • خبّاب پسر ارّت • زبیر • زید پسر ثابت • زید پسر حارثه • سعد پسر ابی وقّاص • سعد پسر عباده • سلمان فارسی • طلحه • عبدالرّحمن پسر عوف • عبدالله بن زبیر • عبدالله بن سلام • عبدالله پسر امّ مکتوم • عبدالله پسر زبیر • عبدالله پسر عمر • عبدالله پسر مسعود • عثمان • پسر عفّان عقیل پسر ابی طالب • علی پسر ابی طالب • عمّار پسر یاسر • عمر • پسر خطّاب عمروعاص • کعب پسر ظهیر • معاذ پسر جبل • معاویه پسر ابی سفیان • مقداد پسر اسود • یزید پسر ابی سفیان •