ابوالعباس ربنجنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ابوالعباس فضل پسر عباس ربنجنی از شاعران ایرانی سده چهارم هجری است. وی از مردم ربنجنِ سمرقند و همروزگار با نصر بن احمد سامانی(۳۰۱-۳۳۱ (هجری)) و نوح بن نصر سامانی(۳۳۱-۳۴۳ (هجری)) بوده‌است. شعر زیر -که در سوگ نصر بن احمد و برتخت‌نشینی نوح بن نصر سروده شده-ازوست:

پادشاهی گذشت خوب‌نژاد		پدشاهی نشست فرّخ‌نژاد
زان گذشته زمانیان غمگین		زین نشسته جهانیان دلشاد
بنگر اکنون به چشم عقل و بگو		هرچه بر ما ز ایزد آمد داد
گر چراغی ز پیش ما برداشت		باز شمعی به جای او بنهاد
ور زحل نحس خویش پیدا کرد		مشتری نیز داد خویش بداد

سه بیت از این شعر را -که در تاریخ بیهقی آمده‌است- فرخی سیستانی در مرگ محمود غزنوی و جانشینی مسعود غزنوی با این مطلع تضمین کرده‌است:

هر که بود از یمین دولت شاد

دل به مهر جمال ملت داد

[ویرایش] منبع

• محمد دبیر سیاقی،پیشاهنگان شعر پارسی،انتشارات علمی و فرهنگی