ابن نباته
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اِبْنِ نُباته، ابوبکر جمال‌الدین محمدبن محمد فارقی حذاقی (جذامی) مصری (۶۸۶-۷ صفر ۷۶۸ق/۱۲۸۷-۱۳ اکتبر ۱۳۶۶م) از شاعران عرب بود.
او سخنور، شاعر و نویسندهٔ مشهور عصر مملوکان است.
ابن نباته در ستایش جلال‌الدین محمدبن عبدالرحمن قزوینی (د ۷۳۹ق)، خطیب جامع دمشق، شعرهایی سروده.
[ویرایش] منابع
- بر پایهٔ داده‌هایی در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، سرواژهٔ ابن نباته.
