20 Pułk Artylerii Lekkiej

Z Wikipedii

 Odznaka 20 pal
Odznaka 20 pal

20 Pułk Artylerii Lekkiej[1] - oddział artylerii Wojska Polskiego okresu II RP.

Pułk w 1939 stacjonował w Prużanach. 1 i 4 dywizjon w Baranowiczach

Spis treści

[edytuj] Dowódcy

  • ppłk Mieczysław Maciejowski - 1924
  • ppłk Kazimierz Waryński - 1939

[edytuj] Działania zbrojne

W Wojnie Obronnej 1939 pułk walczył w ramach 20 Dywizji Piechoty.

Od 1 do 3 września 20 pal wspierał piechotę 20 DP na ufortyfikowanych pozycjach nadgranicznych pod Mławą. Został jednak rozbity w odwrocie 4 września. Odtworzono go w rejonie Modlina i Jabłonny. Z ocalałych 17 dział odtworzono pięć baterii. 14 września dywizja (a wraz z nią 20 pal) wycofała się na Pragę i brała udział w obronie stolicy.

[edytuj] Sztandar

Nadanie sztandaru i zatwierdzenie jego wzoru ujęte zostało w Dzienniku Rozkazów MSWo isk. z 1937, nr 16, poz. 204.

Sztandar wręczył marszałek Edward Śmigły-Rydz w Zamościu 17 lipca 1938 podczas uroczystości wręczenia oddziałom artylerii sztandarów ufundowanych przez społeczeństwo ziemi zamojskiej i niektórych sąsiednich regionów.

[edytuj] Bibliografia

  • Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1990 ISBN-83-211-1104-1

Przypisy

  1. Do 1931 pod nazwą 20 Pułk Artylerii Polowej. Rozkazem ministra spraw wojskowych marszałka Józefa Piłsudskiego z 31 grudnia 1931 wszystkie pułki artylerii polowej zostały przemianowane na pułki artylerii lekkiej (Dz. Rozk MSWojsk. Nr 36 poz. 473)

[edytuj] Zobacz też