Poslednji Rimljanin
From Wikipedia
Poslednji Rimljanin (lat. Ultimus Romanorum) je naziv koji se tokom istorije primenjivao na različite ljude za koje se smatralo da simbolišu vrednosti antičke rimske civilizacije, te da je njihovom smrću tih vrednosti nestalo.
Prva zabeležena upotreba ovoga termina jeste kada je Julije Cezar rekao da će smrću Marka Junija Bruta "rimski duh" odumreti.
Tokom istorije sledeći su ljudi nazvani poslednjim Rimljanima:
- Gaj Azinije Polion (Gaius Asinius Polion), jedan od najvećih književnika i kulturnih radnika Rimske republike,
- Flavije Aecije (Flavius Aëtius) i Bonifacije (Bonifacius), vojni zapovednici koji su ratovali u doba Atile,
- Valens, car Zapadnog rimskog carstva koji je pretrpeo katastrofalan poraz u bici kod Hadrijanopolja,
- Siagrije (Syagrius), poslednji rimski vojni zapovednik u Galiji pre invazije Franaka,
- Ambrozije Aurelijan (Ambrosius Aurelianus), vojni zapovednik u Britaniji tokom invazije Angla i Sasa,
- Justinijan I (Iustinianus), rimski car u doba prelaza iz antike u srednji vek,
- Anicije Manlije Severin Boetije (Anicius Manlius Severinus Boethius), poslednji veliki rimski književnik i filozof.
U doslovnom značenju, ovaj se termin može primeniti i na sledeće ličnosti:
- Romul Avgustul (Romulus Augustulus), poslednji car Zapadnog rimskog carstva,
- Konstantin XI Paleolog, poslednji car Vizantijskog (= Istočnog rimskog) carstva.
