Rafsegulgeislun

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Rafsegulgeislun eða rafsegulbylgjur eru samheldnar bylgjur í segulsviði og rafsegulsviði sem sveiflast hornrétt hvor á aðra og þvert á útbreiðslustefnuna (sú stefna sem bylgjurnar ferðast í). Rafsegulgeislun getur líka verið í formi einda sem streyma um sem litlir orkuskammtar, þær eru kallaðar ljóseindir (sjá tvíeðli ljóss). Öll rafsegulgeislun flytur með sér orku og þarf ekki efni til að berast um í (gagnstætt hljóðbylgjum t.d.). Þó er hraði rafsegulbylgja háður eiginleikum umhverfisins sem lýst er með rafsvörunarstuðli () og segulsvörunarstuðli (μ). Rafsegulgeislun stafar ýmist glóa heitra hluta eða vegna ljóma ýmissa efnahvarfa t.d. þar sem ekki þarf hita til. Rafsegulgeislun er stundum bara kölluð ljós, en oftast er þó átt við sýnilegt ljós.

Í tómarúmi er raf- og segulsvörunarstuðlarnir: og .

Ljóshraðin í tómarúmi er því: . Þegar ljós ferðast í efni stækka þessir stuðlar og því verður ljóshraðin minni.

[breyta] Tengt efni

• Kandela
• Útvarpsbylgjur
• Örbylgjur
• Innrautt ljós
• Útfjólublátt ljós
• Röntgengeislun
• Gammageislun