انجمن بتن ایران
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
 |
لحن این مقاله یا بخش، غیردانشنامه‌ای یا غیررسمی است. برای راهنمایی بیشتر به راهنمایی برای نوشتن مقاله‌های بهتر رجوع کنید. |
[ویرایش] تاریخچه تشکیل انجمن بتن
همراه با گسترش روزافزون مصرف سیمان و بتن در صنعت ساخت و ساز کشور، فکر ایجاد انجمنی که بتواند فعالیتهای علمی، فنی و تحقیقاتی در این زمینه را مرکزیت دهد از مدتها قبل در ذهن دست اندرکاران این رشته وجود داشته‌است. فعالیتهای چندی در جهت عملی ساختن این فکر در سالهای دهه پنجاه شمسی به عمل آمده‌است ولی به هر دلیل هیچ یک از این فعالیت‌ها به نتیجه نرسیده‌است. اولین اقدام رسمی برای تشکیل انجمن بتن در سالهای اخیر به آذرماه ۱۳۷۵ بر می‌گردد که طی آن دو رویداد موازی و تقریبا هم‌زمان به وقوع پیوست. در رویداد اول گروهی از کارشناسان بتن‌شناسی و تکنولوژی بتن اقدام به تأسیس انجمنی بنام «انجمن ایرانی بتن شناسی» و گروهی دیگر از کارشناسان بتن و بتن آرمه و بتن پیش تنیده اقدام به تأسیس انجمنی بنام «انجمن ایرانی بتن» نمودند. هیأت مؤسس انجمن ایرانی بتن‌شناسی در جلسه تاریخ ۱۱/۹/۷۵ موجودیت انجمن را اعلام نمود.
عده‌ای از این هیأت قبلا شاخه ایرانی انجمن بتن آمریکا (ACI)را در ایران پایه گذاری کرده و در آن فعالیت داشتند. این شاخه در فاصله سالهای ۵۷ – ۱۳۵۵ و از سال ۱۳۶۳ تاکنون فعالیت مستمر داشته و در این مدت توانسته‌است گردهمایی‌ها و سخنرانی‌های متعددی را در زمینه‌های مختلف صنعت بتن سازماندهی کند.
وزارت کشور در جریان رسیدگی به پرونده‌های دو انجمن، با توجه به آن که هدفهای دو انجمن در اساسنامه تا حد زیادی مشابه یکدیگر بود و علاوه بر آن تعدادی از تقاضا کنندگان در هر دو گروه هیأت مؤسس عضویت داشتند، پیشنهاد کرد دو انجمن در هم ادغام شده و تشکیلات واحدی سازماندهی شود. این پیشنهاد مورد توافق هر دو گروه هیأت مؤسس قرار گرفت و اولین جلسه مشترک نمایندگان دو گروه در تاریخ ۱۱/۱۲/۷۶ در محل کانون فارغ التحصیلان دانشکده فنی تشکیل شد و مقدمات تدوین اساسنامه جدید تدارک دیده شد.
این اساسنامه سرانجام با ۳۶ ماده و ۲۷ تبصره به تصویب نمایندگان دو گروه رسید و برای انجام مراحل قانونی به وزارت کشور ارسال شد. در این اساسنامه نام «انجمن بتن ایران» برای انجمن انتخاب شد.
