Αστερίξ (κύριοι χαρακτήρες)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τα ονόματα των χαρακτήρων του κόμικ Αστερίξ προέρχονται από γαλλικά λογοπαίγνια που εμπνεύσθηκε ο δημιουργός τους Ρενέ Γκοσινί. Το γεγονός ότι οι γαλάτες ήρωες του κόμικ έχουν ονόματα που καταλήγουν σε «ιξ» είναι εμφανής αναφορά στο ιστορικό πρόσωπο του γαλάτη αρχηγού Βερσιζεντορίξ. Οι κύριοι χαρακτήρες που παρουσιάζονται στο κόμικ Αστερίξ είναι οι παρακάτω:
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Αστερίξ
Ο Αστερίξ (Astérix) είναι ο κύριος ήρωας των ιστοριών, συνοδευόμενος από τον Οβελίξ και τον σκύλο του Οβελίξ, τον Ιντεφίξ. Έχει συνήθως μαζί του ένα φλασκί με μαγικό φίλτρο που το έχει φτιάξει ο Δρυίδης Πανοραμίξ και του δίνει υπεράνθρωπη δύναμη. Το λογοπαίγνιο του ονόματος Αστερίξ βασίζεται στην αναστροφή των τελευταίων συμφώνων της γαλλικής λέξης «astérisque» (=αστερίσκος).
[Επεξεργασία] Οβελίξ
Ο Οβελίξ (Obélix) είναι ο καλύτερος φίλος του Αστερίξ και ο ακούραστος συνοδός του σε όλες σχεδόν τις περιπέτειές του. Είναι κατασκευαστής μενίρ. Είναι «σωματώδης» και θίγεται όταν τον λένε χοντρό, γιατί είναι «όλο μυς χωρίς λίπος». Αδυναμία του είναι τα ψητά αγριογούρουνα και δε χορταίνει ποτέ. Όταν ήταν μικρός, είχε πέσει μέσα στη χύτρα με το μαγικό ζωμό, με αποτέλεσμα να έχει υπερφυσική δύναμη μονίμως. Ο Πανοραμίξ δεν τον αφήνει να ξαναπιεί, γιατί κάτι τέτοιο θα είχε καταστροφικές συνέπειες για την υγεία του. Αυτός όμως ζηλεύει που όλοι οι άλλοι πίνουν και μεταχειρίζεται διάφορα τεχνάσματα για να ξεγελάσει τον Πανοραμίξ, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Μόνο σε ένα τεύχος τον αφήνει ο Πανοραμίξ να πιει μαγικό ζωμό («Αστερίξ και η Κλεοπάτρα») για να σπάσει τη χοντρή πέτρινη πόρτα μιας πυραμίδας, στην οποία τους έχουν φυλακίσει. Είναι αγαθός και απλός ως χαρακτήρας, εκτιμά την πονηριά του Αστερίξ, αλλά όταν ο Αστερίξ δεν προλαβαίνει να του εξηγήσει λόγω έλλειψης χρόνου το σχέδιο δράσης του, τσαντίζεται και αρνείται να ακολουθήσει τυφλά. Δεν είναι πολύ εύστροφος και όταν αναλαμβάνει πρωτοβουλία βάζει τον Αστερίξ σε ακόμη μεγαλύτερες περιπέτειες. Αγαπημένο του χόμπι μετά το κυνήγι αγριογούρουνων είναι να δέρνει τους Ρωμαίους σε κάθε ευκαιρία. Οι Ρωμαίοι των γειτονικών οχυρών τον αποκαλούν «χοντρό τέρας». Η αγαπημένη του φράση είναι: «Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι», την οποία όμως αναφέρει και για άλλους (αναλόγως το που ταξιδεύουν σε κάθε περιπέτεια). Το όνομα του προέρχεται από την ελληνική λέξη Οβελίσκος και μπορεί να ερμηνευτεί με 2 τρόπους:
- Ο οβελίσκος (από την αρχαία ελληνική λέξη οβολός= σούβλα) είναι μια ψηλή επιβλητική κολόνα που χρησιμοποιήθηκε κυρίως στην Αίγυπτο για θρησκευτικές λειτουργίες. Μπορεί να συγκριθεί με το παρουσιαστικό του Οβελίξ.
- Η δεύτερη ερμηνεία προέρχεται από το επάγγελμα του αφού κατασκευάζει και μεταφέρει Μενίρ τα οποία μοιάζουν με οβελίσκους.
Συνοδεύεται πάντα από τον πιστό του μικροσκοπικό σκύλο Ιντεφίξ (Idéfix) (λογοπαίγνιο: στα γαλλικά «idée fixe» σημαίνει «έμμονη ιδέα»), τον οποίο προσπαθεί να εκπαιδεύσει να βρίσκει αγριογούρουνα και να κουβαλάει μενίρ. Ο Ιντεφίξ έχει την έμμονη ιδέα να προστατεύει τα δέντρα.
Στο «Οβελίξ & Σία» παίρνει σοβαρά την επιχείρηση μενίρ του και αρχίζει να πουλάει μενίρ στους Ρωμαίους. Η εισαγωγή της οικονομίας της αγοράς έχει καταστροφικές συνέπειες για την ομόνοια στο χωριό.
[Επεξεργασία] Πανοραμίξ
Ο Πανοραμίξ (Panoramix) είναι ο δρυΐδης του χωριού του Αστερίξ. Είναι ο μόνος που γνωρίζει τη συνταγή για το μαγικό ζωμό που δίνει υπερφυσική δύναμη στους Γαλάτες. Η συνταγή μεταδίδεται μόνο από στόμα δρυΐδη σε αυτί δρυΐδη. Συνήθως είναι σκαρφαλωμένος σε κάποιο δέντρο και μαζεύει γκυ, απαραίτητο συστατικό του ζωμού. Όταν στο τεύχος «Ο αγώνας των αρχηγών» παθαίνει αμνησία από χτύπημα μενίρ στο κεφάλι, το χωριό βρίσκεται στο έλεος των Ρωμαίων. Γενικώς είναι η φωνή της σύνεσης και της λογικής στο χωριό και όλοι τον σέβονται, αν και στο «Αστερίξ και οι Γότθοι» που κερδίζει το διαγωνισμό για τον καλύτερο δρυΐδη, καμαρώνει αυτάρεσκα για το βραβείο του. Για να διευκολυνθεί η πλοκή, ο μαγικός ζωμός χρειάζεται σε πολλά τεύχη και άλλα υλικά, τα οποία πρέπει να φέρει ο Αστερίξ ξεκινώντας έτσι άλλη μια περιπέτεια. Στο «Μεγάλο ταξίδι» χρειάζεται ψάρι, στο «Λάδι της πέτρας» πετρέλαιο, ενώ στο «Χρυσό δρεπάνι» πρέπει το γκυ να κοπεί με χρυσό δρεπάνι για να έχει τις μαγικές του ιδιότητες. Ο Πανοραμίξ ετοιμάζει το ζωμό πάντα μέσα σε μια χύτρα και συνήθως το χωριό στήνεται στη σειρά για να πιει. Ο Πανοραμίξ γνωρίζει και συνταγές για άλλα ματζούνια, είτε βασανιστικά για τους Ρωμαίους («Αστερίξ ο Γαλάτης», «Η μεγάλη τάφρος») είτε αντίδοτα για τους Γαλάτες και τους φίλους τους («Αστερίξ και η Κλεοπάτρα», «Αστερίξ και οι Ελβετοί»).Το λογοπαίγνιο του ονόματος Πανοραμίξ βασίζεται στη γαλλική λέξη «panoramique» (=πανοραμικός).
[Επεξεργασία] Μαζεστίξ
Ο Μαζεστίξ (Abraracourcix), στην παλαιότερη έκδοση Μοναρχίξ, είναι ο αρχηγός του χωριού και σύζυγος της Μιμίνας. Το αξίωμά του αυτό του επιτρέπει και του επιβάλλει να κυκλοφορεί στο χωριό επάνω σε μια ασπίδα φερόμενος από δύο βαστάζους, οι οποίοι όμως δεν είναι και πολύ πρόθυμοι. Με την πρώτη ευκαιρία παρατούν την ασπίδα και ο Μαζεστίξ βρίσκεται στο έδαφος απελπισμένος. Στην εισαγωγή κάθε ιστορίας αναφέρει ότι φοβάται μόνο ένα πράγμα: «Να μην τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι». Σε δύσκολες περιστάσεις συγκαλεί το συμβούλιο των σοφών (Πανοραμίξ Κακοφωνίξ και Αστερίξ) πριν αποφασίσει. Στο σπίτι του όμως υφίσταται την καταπίεση της γυναίκας του που τον αποκαλεί «χοντρογούρουνο». Είναι ο μόνος από το χωριό που έχει πολεμήσει στην ιστορική μάχη της Αλεσίας, κατά την οποία ηττήθηκε ο Βερκιγγετόριγας από τον Ιούλιο Καίσαρα και υποτάχθηκαν οι Γαλάτες (όλοι; Όχι όλοι) στους Ρωμαίους («Η ασπίδα της Αρβέρνης»), αποκαλύπτεται μάλιστα ότι η ασπίδα άνηκε αρχικά στο Βερκιγγετόριγα. Στο ίδιο τεύχος, από τις καταχρήσεις στο φαγητό και στο ποτό, τον πιάνει το συκώτι του και πρέπει επειγόντως να αδυνατίσει πηγαίνοντας σε ρωμαϊκές θέρμες, όπου και καταπιέζεται αφόρητα. Προσπαθεί να μένει έξω από τους καβγάδες και να συμφιλιώνει το χωριό, πράγμα όμως που πολύ σπάνια επιτυγχάνει.
[Επεξεργασία] Κακοφωνίξ
Ο Κακοφωνίξ (Assurancetourix) είναι ο Βάρδος του χωριού. Του αρέσει τρομερά να τραγουδάει και να παίζει τη λύρα του και δε διστάζει να το κάνει σε κάθε ευκαιρία. Είναι όμως ιδιαίτερα παράφωνος και η μουσική του εξοργίζει όλους τους υπόλοιπους χωρικούς. Όλοι πιστεύουν ότι τραγουδάει απαίσια, εκτός από τον ίδιο.
Δεν κατοικεί σε καλύβα όπως οι άλλοι χωρικοί, αλλά σε σπιτάκι που βρίσκεται πάνω σε δένδρο. Όνειρό του είναι να τραγουδίσει στο Ολυμπιακό Στάδιο της Λουτέτιας (Παρισιού). Ο μόνος που του αρέσει το τραγούδι του είναι ο γιος ενός Νορμανδού αρχηγού που έχει έρθει στο χωριό για να γνωρίσει το φόβο (Αστερίξ και οι Νορμανδοί).
Οι χωρικοί κάνουν ότι μπορούν για να τον εμποδίσουν να τραγουδήσει και ειδικά ο Αυτοματίξ τον χτυπά στο κεφάλι κάθε φορά που προσπαθεί. Στο τέλος κάθε τεύχους, στο παραδοσιακό γλέντι, ο Κακοφωνίξ καταλήγει δεμένος σα σαλάμι και φιμωμένος, κρεμασμένος από το κλαδί ενός δένδρου για να μη χαλάσει το γλέντι με τις παραφωνίες του (Με εξαίρεση το τεύχος «Και ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι τους»).
Η κακοφωνία του μπορεί ακόμη και να φέρει βροχή, κάτι που αποδείχθηκε σωτήριο όταν η Ινδία μαστιζόταν από ξηρασία, σε κάποιο από τα άλμπουμ του Αστερίξ. Ως βάρδος εκτελεί και χρέη δασκάλου στο χωριό και είναι μέλος του συμβουλίου των σοφών.
[Επεξεργασία] Μιμίνα
Η Μιμίνα (Bonemine), στην παλαιότερη έκδοση Μπονεμίνα, είναι η σύζυγος του αρχηγού Μαζεστίξ και πρώτη κυρία του χωριού. Είναι πάντα δυσαρεστημένη με τον άντρα της , γιατί έχασε τα καλύτερά της χρόνια μαζί του σε αυτό το χωριό με τους άξεστους και το «χοντρογούρουνο» άντρα της. Δε βοηθάει την κατάσταση το γεγονός ότι ο αδελφός της μένει στην πρωτεύουσα Λουτέτια (Παρίσι) και θεωρεί το Μαζεστίξ επαρχιώτη («Οι δάφνες του Καίσαρα»). Ως πρώτη κυρία έχει κι αυτή αξιώσεις, να ανεβαίνει στην αρχηγική ασπίδα του συζύγου και να μην περιμένει στις ουρές. Ως γυναίκα δε λαμβάνει μέρος στις μάχες ούτε πίνει μαγικό ζωμό, εκτός από το «Μάντη», όπου όλες οι γυναίκες εισβάλλουν στο γειτονικό ρωμαϊκό οχυρό για να τιμωρήσουν τον ψευτομάντη που τις ξεγέλασε προβλέποντας το μέλλον. Στο τεύχος αυτό τα βάζει και με τον Αστερίξ που αμφισβητεί τις μαντικές ικανότητες του επισκέπτη. Το σχόλιό της για το μαγικό ζωμό την πρώτη φορά που τον δοκιμάζει είναι ότι είναι λιγάκι ανάλατος. Το γαλλικό όνομα του χαρακτήρα είναι λογοπαίγνιο που σημαίνει «φρεσκάδα του προσώπου» («bonne mine»), ενώ στη γαλλική έκδοση ο σύζυγός της, ο αρχηγός Μαζεστίξ, την αποκαλεί χαηδευτικά «Μιμίνα» («Mimine»).
[Επεξεργασία] Αλφαβητίξ
Ο Αλφαβητίξ (Ordralfabétix), σε παλαιότερη έκδοση Καταλφαβητίξ, είναι ο ψαράς του χωριού. Τα ψάρια του είναι πάντα μπαγιάτικα και βρωμάνε, κάτι που δίνει διαρκώς αφορμή για σχόλια που καταλήγουν σε καβγάδες. Είναι σε μόνιμη έχθρα με τον Αυτοματίξ, ο οποίος τον κoροϊδεύει για τα ψάρια του. Επειδή σέβεται τον πελάτη, δεν ψαρεύει ο ίδιος ό,τι κι ό,τι στη γειτονική θάλασσα, αλλά παραγγέλνει τα ψάρια του στην Λουτέτια (Παρίσι). Τα ψάρια έρχονται με άμαξα ήδη μπαγιάτικα. Έχει μια γυναίκα, τη Γιελοουσουμπμαρίνα (Iélosubmarine) και στο επεισόδιο «Ο Αστερίξ στην Κορσική» εμφανίζεται και ο (ανώνυμος) γιος του, ο οποίος τσακώνεται με το γιο του Αυτοματίξ για τα ψάρια του μπαμπά του.
[Επεξεργασία] Αυτοματίξ
Ο Αυτοματίξ (Cétautomatix) είναι ο σιδεράς του χωριού. Χάρη στη δύναμή του και στο μαγικό φίλτρο του δρυΐδη Πανοραμίξ δε χρειάζεται σφυρί, σφυρηλατεί τα μέταλλα στο αμόνι με τα χέρια. Βρίσκει ανυπόφορο το τραγούδι του Κακοφωνίξ και τον χτυπάει ή του σπάει τη λύρα, όταν ο τελευταίος πάει να τραγουδήσει. Όταν όμως στο τεύχος «Ο Αστερίξ μονομάχος» σε ένα τσιμπούσι ο Κακοφωνίξ λείπει γιατί τον έχουν απαγάγει οι Ρωμαίοι, ο Αυτοματίξ πέφτει σε μελαγχολία και δεν μπορεί να φάει. Έχει επίσης μόνιμη έχθρα με τον ψαρά του χωριού Αλφαβητίξ με αφορμή τα μπαγιάτικα ψάρια του. Οι καβγάδες τους καταλήγουν συνήθως σε σύρραξη όλων των κατοίκων του χωριού μεταξύ τους. Έχει μια (ανώνυμη) σύζυγο. Στο «Ο Αστερίξ στην Κορσική» εμφανίζεται και ο (επίσης ανώνυμος) γιος του, ο οποίος καταλήγει να τσακώνεται με το γιο του Αλφαβητίξ για τον ίδιο λόγο.
[Επεξεργασία] Μαθουσαλίξ
Ο Μαθουσαλίξ (Agecanonix), στην παλαιότερη έκδοση Παλαιοντολογίξ, είναι μάλλον ο γηραιότερος του χωριού. Κυκλοφορεί σκυφτός με ένα μπαστούνι που στις μάχες χρησιμεύει και σαν όπλο. Έχει μια νεαρή ψηλή ξανθιά σύζυγο (ανώνυμη), η οποία συνήθως τον έχει έγνοια να μην κρυώσει. Στο τεύχος «Οβελίξ & Σία» γίνεται κι αυτός κατασκευαστής μενίρ (όπως και όλο το χωριό) για να της αγοράσει φουστάνια. Κατά καιρούς παραπονιέται για το κατάντημα της νεολαίας.
[Επεξεργασία] Πειρατές
Βασικοί χαρακτήρες που εμφανίζονται σε πολλές ιστορίες είναι οι Πειρατές. Συνήθως πλέουν αμέριμνοι ή επιτίθενται ανυποψίαστοι σε άλλα πλοία, μέχρι που εμφανίζονται οι Γαλάτες και τους βουλιάζουν το πλοίο. Οι πειρατές αποτελούνται από τρία κυρίως πρόσωπα, τον καπετάνιο, το γέρο πειρατή και το μαύρο παρατηρητή. Ο κοκκινογένης καπετάνιος (αναφορά στον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα) προσπαθεί μάταια να πετύχει κανένα λάφυρο, συνήθως για να ξεπληρώσει το δάνειο για την αγορά του νέου καραβιού μετά την προηγούμενη συνάντηση με τους Γαλάτες. Δε διστάζει να συνεργαστεί με όλους («Ο Αστερίξ στην Κορσική»), φτάνει να βγάλει κέρδος. Ο γέρος πειρατής έχει ξύλινο πόδι και πατερίτσα και η συνεισφορά του περιορίζεται σε καυστικά λατινικά ρητά μετά την καταστροφή. Ο μαύρος παρατηρητής είναι ανεβασμένος στο κατάρτι, δεν μπορεί να πει το «λ» και το «ρ» και συνηθως απλώς αναγγέλει την επερχόμενη καταστροφή, όταν βλέπει τους Γαλάτες στον ορίζοντα. Στο τεύχος «Ο Αστερίξ μονομάχος» οι πειρατές αποφασίζουν να εγκαταλείψουν τη θάλασσα, να μεταφέρουν το πλοίο τους στη στεριά και να το μετατρέψουν σε εστιατόριο, χωρίς όμως πάλι να γλιτώσουν την επίσκεψη των Γαλατών. Σε κάποια τεύχη μες στην απελπισία τους βουλιάζουν μόνοι τους το καράβι τους για να περισώσουν την τιμή τους.
