ایوب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ایوب (عبری: אִיּוֹב به معنی بازگشت کرده به سوی خدا) پیامبر بنی‌اسرائیل است که نام وی در کتاب حزقیال^[۱]،یعقوب^[۲] و ایوب عهد عتیق و نیز در قرآن^[۳] آمده است. بر اساس عهد عتیق و قرآن، خدا ایوب را مورد آزمایش قرار می‌دهد؛ اموالش ربوده می‌شوند،پشتش می‌شکند و پسرانش کشته می‌شوند؛ اما ایوب از عبادت خدا برنمی‌گردد. سرانجام ایوب،برکت از دست رفته خود را دوباره به دست می‌آورد.

[ویرایش] پانویس

[ویرایش] منابع

• عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN ۹۶۴۳۰۷۱۶۳۴
• کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN ۹۶۴۳۳۱۰۶۸-X