اینگوی مالمستین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

اینگوی مالمستین
اطلاعات هنرمند
اصل/ملیت	سوئد
سبک‌ها	نئوکلاسیک متال
مدت فعالیت	۱۹۸۲ - تاکنون
ناشر(ها)	Polydor Polygram Elektra
وب‌گاه	http://www.yngwie.org

اینگوی جوان مالمستین (نام اصلی لارس جوان ینگو لانرباخ) سومین گیتاریست سریع جهان ^[۱] و خالق سبک نئوکلاسیک راک است.

فهرست مندرجات ۱ زندگی ۲ اعضای فعلی ۳ اعضای قبلی ۴ دیسک‌شناسی ۴.۱ گروه استیلر ۴.۲ گروه آلکاتراز ۴.۳ آثار انفرادی ۵ منابع

[ویرایش] زندگی

در ۳۰ ژوئن ۱۹۶۳ در حومهٔ شهر استکهلم سوئد به دنیا آمد. او کوچک‌ترین فرزند خانواده (شامل مادرش ریگمور، خواهرش آن لوئیز و برادرش بژورن) بود. او در ابتدا علاقه‌ای به گیتار نداشت ولی پس از دیدن اجرای جیمی هندریکس در ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۰، به گیتار علاقه‌مند شد و روز مرگ جیمی هندریکس، همانطور که خودش گفته‌است: «اینگوی گیتاریست به دنیا آمد».

او نوازندگی را با کار روی قطعات موسیقی گروه‌هایی مانند دیپ پرپل شروع کرد. علاقهٔ او به تأثیر موسیقی کلاسیک بر کارهای ریچی بلک‌مور، او را به کارهای کلاسیک باخ، ویوالدی، بتهون و موتزارت راهنمایی کرد. با شروع از ۱۰ سالگی او تمام انرژی خودش را صرف موسیقی کرد. در ۱۵ سالگی او نوازندگی در چند گروه موسیقی را شروع کرد. این گروه‌ها اکثرا به قدرت نوازندگی او متکی بودند. در ۱۸ سالگی او و چند تن از دوستانش یک نمونه مجموعه آهنگ نمایشی برای کمپانی CBS سوئد ضبط کردند که این قطعات هرگز پخش نشدند.

در سال ۱۹۸۲ مایک وارنی در کمپانی شارپنل رکوردز که این کاست را شنیده بود، اینگوی را دعوت کرد تا با گروه موسیقی استیلر بر روی آلبومی به همین نام همکاری کند. مالمستین پس از این کار به گروه آلکاتراز پیوست و در سال ۱۹۸۳ آلبوم No Parole From Rock N' Roll را با این گروه ضبط کرد. پس از آن اینگوی اولین آلبوم سولوی خودش را منتشر کرد که اکنون انجیل نئو کلاسیک راک نامیده می‌شود. این آلبوم همچنین نامزد جایزهٔ گرمی برای بهترین اجرای اینسترومنتال راک شد. این آلبوم توجه منتقدان و مخاطبان زیادی را به خود جلب کرد و پایه‌گذار سبک جدیدی به نام نئوکلاسیک راک بود.

در سال ۱۹۹۷ مالمستین ثابت کرد که فراتر از یک پدیده در موسیقی راک است. مالمستین پس از ماه‌ها تمرین، اولین اثر کاملاً کلاسیک خودش را با نام Concerto Suite for Electric Guitar and Orchestra in Eb minor, Op. ۱ منتشر کرد. این آلبوم در پراگ به همراه ارکستر فلارمونیک چک و با رهبری Yoel Levi ضبط شد.

در سال ۲۰۰۱ مالمستین توانست مجموعه قطعات خودش را با ارکستر فلارمونیک جدید ژاپن در توکیو اجرا کند. که دی‌وی‌دی این اجرا نیز در سال ۲۰۰۲ منتشر شد.

در سال ۲۰۰۳ مالمستین به همراه استیو وی و جو ساتریانی در تور مشهور «جی۳» شرکت کرد.

[ویرایش] اعضای فعلی

• Yngwie J. Malmsteen - گیتار
• Doogie White - وکال
• Derek Sherinian - کیبورد
• Mick Cervino - بیس
• Patrik Johansson - درام

[ویرایش] اعضای قبلی

وکال

• Jeff Scott Soto
• Mark Boals
• Joe Lynn Turner
• Goran Edman
• Mike Vescera
• Mats Leven
• Jørn Lande

کیبورد

• Jens Johansson
• Mats Olausson
• David Rosenthal
• Joakim Svalberg

بیس

• Marcel Jacob
• Bob Daisley
• Barry Dunaway
• Svante Henrysson
• Barry Sparks

درام

• Barriemore Barlow
• Anders Johansson
• Michael Von Knorring
• Bo Werner
• Mike Terrana
• Shane Gaalaas
• Tommy Aldridge (touring)
• Cozy Powell
• Jonas Ostman
• John Macaluso

[ویرایش] دیسک‌شناسی

[ویرایش] گروه استیلر

[ویرایش] گروه آلکاتراز

[ویرایش] آثار انفرادی

[ویرایش] منابع

• وب‌گاه رسمی مالمستین
• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Yngwie J. Malmsteen»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (نسخهٔ ۱۵ اوت ۲۰۰۶).