اریش کستنر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

این مقاله نیازمند ویکی‌سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه آن را تغییر دهید. در پایان، پس از ویکی‌سازی این الگوی پیامی را بردارید.

اِریش کِستْنِر (به آلمانی: Erich Kästner) با نام مستعار ملخیور کورتز (Melchior Kurtz) نویسنده آلمانی زاده ۲۳٫۰۲٫۱۸۹۹ میلادی در شهر «درسدن»(۱)، درگذشته در مونیخ به تاریخ ۲۹٫۰۷٫۱۹۷۴ میلادی است.

فهرست مندرجات ۱ زندگی ۲ رمان ها ۳ کتاب های کودکان ۴ شرح حال ۵ پانویس ۶ منابع

[ویرایش] زندگی

اِریش کستنر پس از گذراندن دوره تربیت معلم، در سال ١٩١٧ و در بحبوحه‌ی جنگ اول جهانی به عنوان سرباز به جبهه های جنگ فرستاده شد. در جبهه‌ی جنگ به بیماری قلبی دچار گشته و در حالی که به شدت ضعیف و بیمار شده بود، به خانه بازگشت. بعد از بازگشت از جبهه های جنگ نخست در یک بانک شروع به کار کرد^[۱] و سپس به تحصیل در رشته «زبان و ادبیات آلمان»(۲)، تاریخ و فلسفه پرداخت. از سال ۱۹۲۷ میلادی به عنوان نویسنده و خبرنگار غیر وابسته، در شهر برلین اقامت گزید. اولین آثار او شامل نمایشنامه‌های انتقادی و سیاسی آمیخته به طنز می‌باشد. در سال ۱۹۳۱ میلادی با نوشتن رمان «فابیان» نیش تیز قلم را متوجه فاشیسم، ارتش سالاری و بینش منحط خورده بورژوازی نمود. همگام با خلق آثار ادبی و نمایشنامه هائی مانند «مدرسه دیکتاتورها» با شماری از نشریات در ستون انتقادی- سیاسی- علمی همکاری می‌کرد. فیلم نامه و داستان‌های کودکان که به شیوه‌ای مهیج در ارتباط با آموزش آنان می‌نگاشت از جمله فعالیتهای اریش کستنر است که معروفترین آنها «امیل و کارآگاهان» می‌باشد. این کتاب به صورت فیلم و تئاتر نیز نمایش داده شده است. امیل و کارآگاهان به سی زبان مختلف ترجمه و جزو آثار جاودانه ادبیات کودکان محسوب می‌شود. اریش کستنر به علت فعالیت‌های سیاسی مجبور بود که نوشته‌هایش را غالبا با اسم مستعار منتشر کند، اسامی مستعاری که وی استفاده می‌کرد، عبارت بودند از: Melchior Kurtz ملشیور کورتس، Robert Neuner، روبرت نوینر و عیره.^[۲] علی رغم به آتش کشیدن آثارش به وسیله فاشیست ها در سال ۱۹۳۳ میلادی و سلب کامل حقوق و آزادیهای نویسندگی از وی در سال ۱۹۴۲ میلادی، هرگز به خارج از آلمان مهاجرت نکرد و کتاب هایش را در دیگر کشورها منتشر نمود. بعد از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ میلادی، اریش کستنر سردبیری ستون ادبی- انتقادی نشریه «نویه زایتونگ»(۳) در مونیخ و مدیریت مجله نوجوانان« پنگوئن»(۴) را به عهده گرفت. در سال ۱۹۵۷ میلادی به مقام ریاست انجمن قلم(۵) آلمان فدرال و در همین سال به دریافت جایزه گئورگ-بوشنر(۶) مفتخر شد. در این هنگام شصت ودوساله بود.

[ویرایش] رمان ها

۱- Herz auf Taille /۱۹۲۸
۲- Lärm im Spiegel /۱۹۲۹
۳- Fabian /۱۹۳۱
۴- Die Schule der Diktatoren /۱۹۵۶
۵- Gesammelte Schriften, ۷ Bände/۱۹۶۵
۶- Gesammelte Schriften für Erwachsene, ۸ Bände, Neuausgabe/۱۹۷۹
۷- Taschenbuchausgabe in ۱۵ Einzelbänden /۱۹۸۸-۸۹

[ویرایش] کتاب های کودکان

۱- Emil und die Detektive /۱۹۲۸
۲- Pünktchen und Anton /۱۹۳۰
۳- Ein Mann gibt Auskunft /۱۹۳۰
۴- Gesang zwischen den Stühlen /۱۹۳۲
۵- Das fliegende Klassenzimmer /۱۹۳۳
۶- Drei Männer im Schnee /۱۹۳۴
۷- Dr. E. Kästners lyrische Hausapotheke /۱۹۳۶
۸- Die verschwundene Miniatur /۱۹۳۶
۹- Georg und die Zwischenfälle /۱۹۳۸
۱۰- Das doppelte Lottchen /۱۹۴۹
۱۱- Die Konferenz der Tiere /۱۹۵۰
۱۲- Der kleine Mann /۱۹۶۳
۱۳- Der kleine Mann und die kleine Miss /۱۹۶۷
۱۴- unter dem Titel der kleine Grenzverkehr / ۱۹۴۹
۱۵- Der Zauberlehrling /۱۹۷۴
۱۶-Kästner für Kinder, ۲ Bände, Neuausgabe/۱۹۸۹
17- Interview mit dem Weihnachtsman

[ویرایش] شرح حال

۱- Als ich ein kleiner Junge war /۱۹۵۷
۲- Notabene ۴۵ /۱۹۶۱

[ویرایش] پانویس

۱- Dresden
۲- Germanistik
۳- Neue Zeitung
۴- Der Pinguin
۵- P.E.N.-Zentrum
۶- Georg-Büchner-Preis

[ویرایش] منابع

• Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus AG, ۲۰۰۵