Bey

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bey, Türkçede erkeklerin kullandığı sanlardan birisidir. Diğerleri efendi, ağa, efe, çelebi, ağabey, amca, dayıdır. Eski Türkçedeki biçimi beg idi.

[değiştir] Tarihsel kullanımları

1. Orta Asya Türk devletlerinin ve Ortaçağ sonlarındaki Anadolu Türkmen beyliklerinin yöneticilerine verilen san. İlk Osmanlı hükümdarları olan Osman Gazi ile Orhan Gazi birer bey idiler.
2. Balkanlar'daki Osmanlı yayılmasının öncüsü konumundaki uçların yöneticileri bey sıfatını taşıyorlardı. Uç beyleri.
3. Osmanlı idarî birimi olan sancakların yöneticileri bey sıfatını hâizdiler. Sancak beyleri.
4. Tımar sistemindeki toprak sahiplerine verilen isim. Özellikle Rumelide İngilizlerin bile asaletine hayran olduğu ve asil, dikkatli,disiplinli ve hüşyar diyek bir ırkın olabilecek en iyi özelliklerini gösteriyorlar diye övdüğü beylerimiz olmuştur.see link
5. Sancakların oluşturduğu beylerbeyliklerin yöneticisi olan kişinin sıfatı. Beylerbeyi.
6. 1843'ten sonra Cumhuriyet'in kurulmasına değin binbaşı ile miralay (albay) rütbesi arası derecelerdeki subayların sıfatı.

g • t • d Osmanlı İmparatorluğu' nun Devlet Organizasyonu
Hanedan	Osmanlı Hanedanı - Harem - Saray Okulları ayrıca bakınız: Halifelik
Divan (Divan)	Sadrazam - Vezir - Şeyhülislam ayrıca bakınız: Osmanlı Senatosu (2nd Constitutional Era)
İmparatorluk hükümeti	Savaş Bakanı - Eğitim Bakanı ayrıca bakınız: Partiler listesi
Yönetim alt bölümleri	Bey,Millet (Osmanlı Devleti)