องค์ชายควางแฮกุน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

องค์ชายควางแฮ หรือ ควางแฮกุน (광해군 光海君 พ.ศ. 2117 ถึง พ.ศ. 2184) เป็นกษัตริย์ราชวงศ์โชซอนองค์ที่ 15 (พ.ศ. 2151 ถึง พ.ศ. 2166) ซึ่งทรงไม่ได้รับพระนามกษัตริย์เพราะถูกยึดอำนาจจากฝ่ายตะวันตกในพ.ศ. 2166 องค์ชายควางแฮเป็นโอรสของพระเจ้าซอนโจกับพระสนมคิมกงบิน ในระหว่างสงครามเจ็ดปี ขณะที่พระเจ้าซอนโจพระบิดาทรงหลบหนีไปจีนนั้น องค์ชายควางแฮกลับยังคงยืนหยัดอยู๋ในประเทศและสำเร็จราชการแทน และยังต่อสู้กับญี่ปุ่นในการรบหลายครา จึงนับว่าองค์ชายควางแฮทรงเป็นผู้นำที่มีความสามารถ จึงมีสิทธิ์อย่างเต็มที่ในบัลลังก์ และเป็นที่สนับสนุนของฝ่ายเหนือใหญ่ แต่ในพ.ศ. 2149 มเหสีอินมอกของพระเจ้าซอนโจให้กำเนิดองค์ชายยองชัง ฝ่ายเหนือเล็กจึงสนับสนุนองค์ชายยองชังเพื่อต้านกับฝ่ายเหนือใหญ่ ความขัดแย้งทางการเมืองจึงเกิดขึ้นตั้งแต่พระองค์ยังไม่ครองราชย์

ในพ.ศ. 2151 พระเจ้าซอนโจสิ้นพระชนม์ ทรงมีพระราชโองการสั่งเสียให้องค์ชายควางแฮขึ้นครองราชย์ แต่ยูยองเกียงของฝ่ายเหนือเล็กซุกซ่อนพระราชโองการนั้น แล้วปลอมแปลงราชโองการใหญ่ให้องค์ชายอิมแฮ พระเชษฐาขององค์ชายควางแฮขึ้นครองราชย์ แต่ฝ่ายเหนือใหญ่ภายใต้การนำของจองอินฮง และลีอีชอม ค้นหาราชโองการที่แท้จริงจนพบและประหารชีวิตยูยองเกียง และองค์ชายอิมแฮก็ปลิดพระชนม์ชีพพระองค์เอง

[แก้] ฟื้นฟูประเทศ

ราชกิจขององค์ชายควางแฮคือการฟื้นฟูประเทศหลังจากสงครามเจ็ดปี โดยทรงบูรณะพระราชวังชังดอกให้เป็นพระราชวังใหม่แทนที่พระราชวังเคียงบกที่ถูกญี่ปุ่นเผาจนวอดวาย และยังทรงเห็นความสำคัญของกำลังทหารในการป้องกันประเทศ จึงทรงนำระบบโฮแปกลับมาใช้ใหม่เพื่อที่จะบันทึกสำมะโนประชากรเพื่อสะดวกในการเกณฑ์ และทรงย้ำว่าทุกชนชั้นไม่ว่าจะเป็นยังบันหรือสามัญชนต้องเกณฑ์ทหาร แต่ยังบันก็ยังสามารถหลีกเลี่ยงการเกณฑ์ทหารได้อยู่ดี จนกลับไปสู่ระบบเดิมในที่สุด และยังทรงฟื้นฟูความสัมพันะระหว่างประเทศกับญี่ปุ่น โดยทรงอนุญาตให้มีการค้าขายกับญี่ปุ่นในพ.ศ. 2152 และส่งทูตไปเจริญสัมพันธไมตรีที่เอโดะในพ.ศ. 2160

ในพ.ศ. 2160 นูร์ฮาชี ได้รวบรวมเผ่าแมนจูและประกาศสงครามกับราชวงศ์หมิง ปีต่อมาพ.ศ. 2161 จีนจึงส่งกำลังไปต่อสู้ องค์ชายควางแฮจึงส่งคังฮงนิปนำทัพโชซอนไปช่วยรบ ในการรบที่ซาร์ฮู แต่ฝ่ายจีนและโชซอนพ่ายแพ้ยับเยิน ทำให้ทรงตระหนักว่าขณะนี้เผ่าแมนจูมีกำลังสามารถต่อกรกับราชวงศ์หมิงได้ จึงดำเนินนโยบายเป็นกลางเพื่อมิให้โชซอนต้องเดือดร้อน

[แก้] อินโจบันจอง

การขึ้นครองราชย์ขององค์ชายควางแฮทำให้ฝ่ายเหนือใหญ่มีอำนาจ แม้องค์ชายควางแฮเองทรงพยายามที่จะสนับสนุนขุนนางฝ่ายอื่นเพื่อคานอำนาจ แต่ก็ถูกจองอินฮองและลีอีชอมขัดขวาง ส่วนฝ่ายเหนือเล็กก็หันหาองค์ชายยองชังจนพ.ศ. 2156 ฝ่ายเหนือใหญ่เนรเทศองค์ชายยองชัง ซึ่งต่อมาทรงถูกปลงพระชนม์ และในพ.ศ. 2161 ปลดพระพันปีอินมอก พระมารดาขององค์ชายยองชัง ไปอยู่นอกวัง และยังกำจัดขุนนางฝ่ายเหนือเล็กไปทีละคนละคน จนฝ่ายเหนือเล็กล่มสลายลงในที่สุด

ฝ่ายเหนือใหญ่ก็ยังคงเรืองอำนาจอยู่ ก่อนที่จะจบลงกระทันหันด้วยการยึดอำนาจของฝ่ายตะวันตกในพ.ศ. 2166 ซึ่งซุ่มซ่อนอยู่นาน ด้วยการอ้างความผิดขององค์ชายควางแฮสองประการคือ เข่นฆ่าพี่น้อง (จริงแล้วเป็นฝีมือของฝ่ายเหนือใหญ่) และละทิ้งมารดา (ฝ่ายเหนือใหญ่อีกเช่นกัน และพระพันปีอินมอกก็มิใช้พระมารดาขององค์ชายควางแฮ) รวมทั้งฝ่ายตะวันตกมีนโยบายเอียงหาราชวงศ์หมิง เพราะเห็นว่าโชซอนควรจะมีความจงรักภักดีต่อเจ้านาย และต้องรวมมือในการทลายพวกแมนจูให้สิ้นซาก และให้องค์ชายนึงยางที่ไม่มีใครรู้จักขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าอินโจ

องค์ชายควางแฮทรงถูกเนรเทศไปเกาะคังฮวา ซึ่งทรงใช้ชีวิตบั้นปลายของพระองค์อยู่นานถึง 20 กว่าปีและสิ้นพระชนม์ในพ.ศ 2188 ทรงไม่ได้รับพระนามกษัตริย์และไม่ได้ฝังรวมกับราชตระกูล ซึ่งไม่สมกับคุณประโยชน์มากมายที่ทรงทำให้กับอาณาจักรโชซอนเลย

[แก้] บุคคลสำคัญ

โฮจุน เป็นแพทย์หลวงในราชสำนัก เขียนหนังสือเรื่อง ทงอึยโพกัม (ความวิเศษของการแพทย์ตะวันออก) เริ่มเขียนในพ.ศ. 2139 แต่หยุดไปด้วยสงครามเจ็ดปี และเสร็จสิ้นในพ.ศ. 2152 สมัยองค์ชายควางแฮ

รัชสมัยก่อนหน้า: พระเจ้าซอนโจ

ประมุขแห่งเกาหลี ราชวงศ์โชซอน พ.ศ. 2151 - พ.ศ. 2166

รัชสมัยถัดไป: พระเจ้าอินโจ