Zoltán Kodály
Z Wikipedii
Zoltán Kodály (16 grudnia 1882 w Kecskemét – 6 marca 1967 w Budapeszcie) – to kompozytor i etnograf węgierski.
Studiował w Budapeszcie u Hansa Koesslera. Doktoryzował się na uniwersytecie w 1906 roku na podstawie dysertacji o budowie zwrotki w węgierskich pieśniach ludowych. Od 1907 wykładał w Akademii Muzycznej w Budapeszcie – początkowo teorię muzyki, a następnie kompozycję. Jako pedagog zreformował system nauczania muzyki w szkolnictwie węgierskim.
Jego kompozycje bazują na węgierskiej muzyce ludowej, a jego twórczość krzyżuje w sobie elementy stylu neoromantyczno-impresjonistycznego. Komponował i opracowywał głównie pieśni ale także utwory instrumentalne i opery.
[edytuj] Najważniejsze utwory
- oratorium Assumpta est Maria (1901)
- uwertura Letni wieczór (1906)
- Sonata na wiolonczelę solo, Op. 8 (1915)
- oratorium Psalmus Hungaricus (1923)
- opera Háry János (1926) – dużą popularnością cieszy się suita orkiestrowa z tej opery, po raz pierwszy wykonana w 1927, oraz uwertura, znana szerzej pod nazwą Uwertura Teatralna i uważana niekiedy za samodzielne dzieło
- opera Székelyfonó (Wieczór prządek) (1932)
- Tańce z Marosszék (wersja fortepianowa: 1927, wersja orkiestrowa: 1930)
- Tańce z Galánty (1933)
- oratorium Te deum (1936)
- Wariacje na temat węgierskiej piosenki ludowej "Paw" (1938-1939) – napisane na zamówienie Orkiestry Concertgebouw w Amsterdamie obchodzącej 50. rocznicę założenia
- Koncert na orkiestrę (1939-1940)
- oratorium Missa Brevis (1942)
