Zofia Wasilkowska
Z Wikipedii
Zofia Wasilkowska (ur. 9 grudnia 1910 w Kaliszu, zm. 1 grudnia 1996 w Warszawie) – polityk polskiej lewicy, wieloletni sędzia Izby Cywilnej Sądu Najwyższego.
W młodości działaczka PPS, od 1948 roku do 1981 członkini PZPR. W latach 1948-1959 w KC PZPR - do 1954 roku jako zastępca członka, później członek). Poseł na sejmy PRL I i II kadencji (1952-1961).
Od kwietnia 1956 do lutego 1957 minister sprawiedliwości w rządzie Józefa Cyrankiewicza. W okresie 1948-55 i 1958-81 pełniła funkcję sędziego Sądu Najwyższego. Zajmowała się również sprawami kobiet - w latach 1948-53 zastępowała kierownika Wydziału Kobiecego KC PZPR.
W latach 70. Wasilkowska przeszła na stronę opozycji. Od 1980 należała do "Solidarności".
Małżonkiem Zofii Wasilkowskiej był Jan Wasilkowski. Zofia Wasilkowska została pochowana 6 grudnia na warszawskich Powązkach.
[edytuj] Źródło:
- "Polityka" z 14 grudnia 1996
- Ludzie władzy: 1944-91, Tadeusz Mołdawa, Warszawa 1991
Jan Czechowski | Edmund Zalewski | Henryk Świątkowski | Zofia Wasilkowska | Marian Rybicki | Stanisław Walczak | Włodzimierz Berutowicz | Jerzy Bafia | Sylwester Zawadzki | Lech Domeradzki | Łukasz Balcer