Wojna iracko-irańska
Z Wikipedii
| Wojna iracko-irańska | |||||||||||||||||
 Irański żołnierz w masce przeciwgazowej podczas walk |
|||||||||||||||||
| Data | 1980-1988 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Zatoka Perska | ||||||||||||||||
| Wynik | powrót do status quo; strategiczna porażka Iraku; taktyczna porażka Iranu | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
.svg/25px-Flag_of_Iraq_(1963-1991).svg.png){kind=small}
Wojna iracko-irańska - wojna między Irakiem i Iranem w okresie od 22 września 1980 r. do 20 sierpnia 1988 r.
Wojnę rozpoczął Irak atakiem w rejonie podzielonego w 1975 r. Szatt al-Arab - wspólnego ujścia Tygrysu i Eufratu. Wojska irackie wdarły się w głąb Iranu, ale szybko zostały wyparte i Irańczycy przeszli do ataku. W wyniku równowagi sił ustaliła się 480-kilometrowa linia frontu, a działania miały charakter wojny pozycyjnej. Irakijczycy stosowali na masową skalę broń chemiczną (głównie iperyt i tabun) , również przeciwko buntującym się Kurdom. W 1988 wojnę przerwano podpisując w sierpniu zawieszenie broni w oparciu o zasadę status quo ante.
W czasie wojny zginęło ponad milion ludzi, a straty materialne ocenia się na ponad 400 mld dolarów. Wojna ta spowodowała gwałtowne wzmocnienie Iraku popieranego głównie przez państwa zachodnie, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich i kraje arabskie, które obawiały się rozprzestrzenienia się irańskiej rewolucji islamskiej.
