Trąba powietrzna
Z Wikipedii
Trąba powietrzna – wiatr wirowy wokół osi pionowej o ograniczonej średnicy (kilkadziesiąt metrów) w postaci wirującego słupa, zwisającego z rozbudowanej chmury cumulonimbus do powierzchni ziemi. Słowo używane jest w Polsce zarówno w stosunku do trąb wodnych (ang.: waterspout) jak i lądowych (ang.: landspout). Powodują straty w ludziach oraz gospodarce. Często niszcząc zasoby kraju.
Spis treści |
[edytuj] Powstawanie trąb powietrznych
Nasilający się cyrkulujący ruch powietrza przybiera wygląd leja lub kolumny sięgającej od podstawy chmur, do powierzchni wody lub Ziemi. Rotujący wiatr jest słabszy niż w przypadku tornad jednak podnosi ku górze elementy powierzchni - wodę, pyły i inne pomniejsze przedmioty w zależności od siły - w szczególności trąba lądowa. Wyglądem i sposobem powstawania przypomina cyklony zwrotnikowe. W bardziej typowej postaci występuje na morzu (trąba morska), wir bowiem łącząc się z podłożem wodnym wysysa wodę, a wężykowaty słup podnosi się do chmur i łączy z nimi. Często trąbom powietrznym towarzyszą błyskawice i deszcz.
[edytuj] W Polsce
Zobacz więcej w osobnym artykule: Trąby powietrzne w Polsce.Trąby powietrzne w Polsce do tej pory są zjawiskiem rzadkim. Średnio na całym obszarze kraju występowały od 1 do 4 trąb rocznie. Ostatnio jednak obserwuje się coraz więcej trąb powietrznych. Jest to zapewne spowodowane zmianami klimatu.[1] .
