T17 Armored Car
Z Wikipedii
| T17 Armored Car Staghound |
|
 |
|
| T17E1 Staghound Muzeum Yad la-Shiryon (Izrael) |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
| Producent | Ford Motor Company, Chevrolet Motor Division |
| Typ pojazdu | ciężki samochód pancerny |
| Trakcja | kołowa |
| Załoga | 5 |
| Historia | |
| Prototypy | 1942 |
| Produkcja | 1942 - 1944 |
| Wyprodukowano | ok. 3100 |
| Dane techniczne | |
| Silnik | 2 silniki gaźnikowe, 6-cylindrowe Hercules JXD lub GMC 270 o mocy 110 KM lub 97 KM (każdy) |
| Transmisja | mechaniczna |
| Pancerz | o grubości: 10 - 32 mm |
| Długość | 5,48 m |
| Szerokość | 2,79 m |
| Wysokość | 2,36 m |
| Prześwit | 0,35 m |
| Masa | 13 200 – 13 900 kg (bojowa w zależności od wyposażenia) |
| Osiągi | |
| Prędkość | 90 km/h (droga) |
| Zasięg | 800 km (droga) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 armata M6 kal. 37 mm (Staghound Mk I) 1 haubica kal. 76,2 mm (Staghaund Mk II) 1 armata czołgowa QF Ordnance kal. 75 mm (Staghound Mk III) 2 – 3 karabiny maszynowe Browning M1919A1 kal. 7,62 mm 2 sprzężone karabiny maszynowe M2 kal. 12,7 mm (Staghaund AA) |
|
| Użytkownicy | |
| Wielka Brytania, Arabia Saudyjska, Australia, Belgia, Brazylia, Dania, Honduras, Holandia, Indie, Izrael, Kanada, Kuba, Liban, Nikaragua, Nowa Zelandia, Republika Południowej Afryki, Rodezja, Polska (oddziały polskie walczące we Włoszech) | |
T17 Armored Car (oznaczenie brytyjskie Staghound) – amerykański ciężki samochód pancerny z okresu II wojny światowej, użytkowany przez wojska państw Wspólnoty Brytyjskiej
[edytuj] Historia
W 1941 roku Departament Uzbrojenia złożył zamówienie na prototyp i produkcję nowego ciężkiego samochodu pancernego. W odpowiedzi na to zamówienie wytwórnia Chevrolet Motor Division opracowała dwa projekty takiego samochodu : jeden o napędzie 6 x 6 (oznaczenie fabryczne T17 Deerhound) i drugi o napędzie 4 x 4 (oznaczenie fabryczne T17E1 Staghound).
W 1942 roku zbudowano pierwsze prototypy tych samochodów. W pierwszej fazie prób armii amerykańska zainteresowała się tym samochodem, lecz ostatecznie zakupiła tylko 250 samochodów T17 Deerhound dla żandarmerii wojskowej (wyprodukowane przez Ford Motor Company w 1942), lecz nie wprowadzono ich na wyposażenie wojsk amerykańskich a te samochody w ramach umowy Lend-Lease przekazano Brazylii.
Jednak samochód ten w wersji T17E1 Staghound zainteresowała się brytyjska komisja do spraw zakupów, która złożyła zamówienie na budowę 3000 tego typu pojazdów, które miały się różnić uzbrojeniem i zastosowaniem. W armii brytyjskiej otrzymał on oznaczenie Staghound (pol. ”Ogar”). Zainteresowało się nim również wojsko amerykańskie, gdzie miał nosić nazwę Armored Car M6 lecz nigdy nie wszedł na uzbrojenie.
Ostatecznie w 1942 roku rozpoczęto produkcję niewielkiej serii samochodów T17 Deerhound oraz samochodów T17E1 Staghound dla armii Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Produkcję zakończono w 1944 roku w tym czasie wyprodukowano około 3100 tych samochodów.
Wersje samochodu pancernego T17:
- T17 Deerhound – wersja o napędzie w układzie 6 x 6
- Staghound Mk I (T17E1) – wersja o napędzie 4 x 4, podstawowa, uzbrojona armatę M6 kal. 37 mm i sprzeżony z nią karabin maszynowy Browning M1919A1
- Staghound Mk II – wersja wozu wsparcia, uzbrojona w armat M5 kal. 76,2 mm
- Staghound Mk III – wersja wyposażona w wieżę z czołgu Crusader z armatą QF 6 pdr Mk IV kal. 57 mm
- Staghound AA – wersja przeciwlotnicza, uzbrojona w 2 sprzężone karabiny maszynowe M2 kal. 12,7 mm umieszczone w odkrytej wieżyczce typu Frazer Nash
- Staghound Rear Link – wóz łączności, wyposażony w dodatkowe radiostacje
- Staghound Command – wóz dowodzenia ze zdjętą wieżą, służący jako transporter wyższych dowódców związków taktycznych
- T17E2 – prototypowy samochód wyposażony w wieżę z samochodu M8 Greyhound wyposażoną w haubicę M2/M3 kal. 75 mm
[edytuj] Służba
Samochód pancerny T17 Staghound, częściej znany pod oznaczeniem brytyjskim Staghound trafił do jednostek wojsk brytyjskich na początku 1943 roku. Początkowo był używany w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie. Znalazła się również na wyposażeniu jednostek innych armii państw należących do Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Później był wykorzystywany w Europie.
Był on również na wyposażeniu 15 Pułku Ułanów II Korpusu Polskiego we Włoszech.
Po zakończeniu II wojny światowej w ramach demobilizacji znaczną ilość samochodów Staghound sprzedano do krajów afrykańskich, na Bliski Wschód i Ameryki Łacińskiej, gdzie używano ich w konfliktach lokalnych. Niektóre z nich były używane jeszcze w latach siedemdziesiątych XX wieku.
|
M1 Light Tank • M2 Light Tank • M2 Medium Tank • M3/M5 Stuart • M3 Lee • M4 Sherman • M22 Locust • M24 Chaffee • M26 Pershing • T14/T15
|
|
|
Inne pojazdy
|
|
|
Prototypy i pojazdy ekperymentalne
|
|
