Surówka hutnicza
Z Wikipedii
Surówka - stop żelaza z węglem (>2%), krzemem, manganem, fosforem i siarką będący produktem redukcji rudy w piecu. Nazwa pochodzi stąd, że jest to półprodukt przewidziany do dalszej przeróbki, czyli surowiec.
Surówka (hutnicza) przeznaczona do dalszej przeróbki odlewana jest w postaci bloczków zwanych gąskami.
Klasyfikacje surówki:
Ze względu na budowę (strukturę) rozróżnia się surówki:
- biała, o białym przełomie, zawierająca węgiel wyłącznie w stanie związanym w postaci cementytu
- szara, o szarym przełomie, zawierająca węgiel w stanie wolnym, w postaci grafitu
- pstra (połowiczna), zawierająca skupienia węgla zarówno w stanie związanym jak i wolnym.
Wpływ na budowę surówki mają: skład chemiczny i szybkość chłodzenia.
Ze względu na zawartość fosforu:
- fosforowa, o zawartości fosforu do 1,2%
- hematytowa, o zawartości fosforu do 0,1%.
Ze względu na sposób otrzymania:
- drzewnowęglowa, wytopiona na węglu drzewnym
- koksowa, wytopiona na koksie.
Ze względu na przeznaczenie:
- bessemerowska, o dużej zawartości krzemu, nie zawierająca fosforu i siarki, przeznaczona do wytworzenia stali metodą Bessemera
- martenowska, przeznaczona do wytworzenia stali w piecu martenowskim
- tomasowska, o dużej zawartości fosforu i małej zawartości krzemu, przeznaczona do wytworzenia stali metodą Thomasa,
- odlewnicza, przeznaczona do przetopu w odlewni żeliwa.
Surówka (w postaci pierwotnej, lub powtórnie przetopiona - zwykle z dodatkiem złomu oraz żelazostopów) w odlewie użytkowym nazywa się żeliwem (inna nazwa: żelazo lane).
