Stanisław Szwalbe

Z Wikipedii

Stanisław Szwalbe (ur. 3 czerwca 1898 w Warszawie, zm. 17 września 1996 w Warszawie) - polski działacz państwowy, polityk PPS i PZPR, spółdzielca.

Urodzony w rodzinie inteligenckiej, studiował na UW. Od 1917 roku był związany z Polską Partią Socjalistyczną (w latach 1943-1945 członek Robotniczej Partii Polskich Socjalistów), od 1948 był członkiem PZPR.

W okresie międzywojennym działał w ruchu spółdzielczym, był współorganizatorem Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej i Stołecznego Przedsiębiorstwa Budowlanego. W latach 1927-1930 był wykładowcą Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie, w latach 1928-1939 działaczem Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego.

Podczas II wojny światowej był członkiem organizacji konspiracyjnych. W latach 1944-1945 był przewodniczącym Rady Naczelnej Robotniczej Partii Polskich Socjalistów w latach 1945-1948 członkiem Rady Naczelnej i Komisji Politycznej Centralnego Komitetu Wykonawczego PPS, i wiceprzewodniczącym CKW PPS. W 1945 był podsekretarzem stanu w Prezydium KRN i dyrektorem Kancelarii Cywilnej Prezydenta KRN. W latach 1945-1947 był zastępcą prezydenta KRN. Od lipca 1945 do września 1948 był przewodniczącym Rady Naczelnej PPS.

W latach 1947-1952 był wicemarszałkiem Sejmu Ustawodawczego i członkiem Rady Państwa. W późniejszym okresie ponownie był działaczem spółdzielczości; 1948 przewodniczący Naczelnej Rady Spółdzielczej, 1949-1953 przewodniczący Rady Nadzorczej "Społem", 1953-1958 przewodniczący Rady Nadzorczej Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy, 1958-1961 wiceprezes Naczelnej Rady Spółdzielczej.

W latach 1948-1954 był członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR. Otrzymał m.in. honorowe członkostwo Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Odznaczono go m.in. Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1978) i Orderem Sztandaru Pracy I klasy.

Autor artykułów w prasie specjalistycznej i czasopismach ("Społem", "Robotniczy Przegląd Gospodarczy", "Naukowy Kwartalnik Spółdzielczy").