Republika Środkowoafrykańska

Z Wikipedii

République centrafricaine
Republika Środkowoafrykańska


Flaga Republiki Środkowoafrykańskiej	Herb Republiki Środkowoafrykańskiej

Dewiza: (fr.) Unité, Dignité, Travail
(Jedność, Godność, Praca)

Hymn: La Renaissance

Położenie Republiki Środkowoafrykańskiej

Język urzędowy

francuski, sango (narodowy)

prezydent François Bozizé

Szef rządu

premier Faustin-Archange Touadéra

Powierzchnia
• całkowita
• wody śródlądowe

43. na świecie
622 984 km²
~0%

Liczba ludności (2007)
• całkowita
• gęstość zaludnienia

126. na świecie
4 370 000▲
7 osób/km²

Jednostka monetarna

frank CFA (XAF)

Niepodległość

od Francji
13 sierpnia 1960

UTC +1

RCA

+236

Republika Środkowoafrykańska

Republika Środkowoafrykańska (franc. République centrafricaine) – państwo w środkowej Afryce, w dorzeczach rzek Konga i Szari, graniczące z Kamerunem, Czadem, Sudanem, Demokratyczną Republiką Konga i Kongiem.

święto narodowe - 1 grudnia, Dzień Republiki (rocznica proklamowania republiki 1958)
główne grupy etniczne - Baja 33%, Banda 27%
religie - wierzenia animistyczne 35%, protestanci 25%, katolicy 25%, muzułmanie 15%
największe miasta: Bangi, Bouar, Bambari

[edytuj] Ustrój polityczny

Zgodnie z konstytucją przyjętą w referendum w 1994 Republika Środkowoafrykańska jest republiką, w której głową państwa jest prezydent wybierany w wyborach powszechnych na 6-letnią kadencję. Władzą ustawodawczą jest 1-izbowe Zgromadzenie Narodowe ze 109 miejscami wybierane w wyborach powszechnych na 5 letnią kadencję. Władzą wykonawczą sprawuje rząd z premierem powoływanym przez prezydenta. Obecny prezydent objął urząd w wyniku przewrotu wojskowego w marcu 2003.

Kraj podzielony jest na 14 prefektur, 2 prefektury ekonomiczne i okręg wydzielony Bangi.

Zobacz też artykuł Wybory parlamentarne w Republice Środkowoafrykańskiej w 2005

[edytuj] Geografia

Kraj położony w środkowej części Afryki, prawie całkowicie na wyżynie Azande. Wyżyna obniża się na północy w kierunku jeziora Czad, zmieniając się w płaskie, częściowo zabagnione tereny równinne.

najniżej położony punkt - rzeka Ubangi 335 m n.p.m.
najwyżej położony punkt - góry Bongo 1420 m n.p.m.
klimat - przeważa podrównikowy wilgotny; gorące, suche zimy i łagodne do gorących, deszczowe lata
średnie temperatury miesięczne - 25-30°C
bogactwa naturalne - diamenty, rudy uranu, drewno, złoto

[edytuj] Historia

Terytorium kraju wchodziło między XVI a XIX wiekiem w skład sułtanatu Bagirmi. Pod koniec XIX wieku tereny te zostały zajęte przez Francję i przekształcone w kolonię Ubangi-Szari, która następnie została włączona do Francuskiej Afryki Równikowej. W 1958 w wyniku referendum federacja została rozwiązana, a Ubangi-Szari pod nazwą Republika Środkowoafrykańska stała się republiką autonomiczną.
Republika pełną niepodległość uzyskała 13 sierpnia 1960 lecz była jednym z najbardziej niestabilnych państw w Afryce. 1 stycznia 1966 pułkownik Jean-Bédel Bokassa obalił urzędującego prezydenta Davida Dacko. Bokassa rządził w sposób dyktatorski, a w 1976 proklamował Cesarstwo Środkowoafrykańskie samego siebie ogłaszając cesarzem Bokassą I. W wyniku nieudolnych dyktatorskich rządów Bokassa został obalony w 1979 w wyniku przewrotu wspartego przez wojska francuskie. Po przywróceniu republiki władzę ponownie objął David Dacko jednak został obalony 20 września 1981 przez generała Andre Kolingbę. Kolingba wprowadził dyktaturę monopartyjną i objął funkcję szefa państwa i rządu. W wyniku nacisków opozycji w 1991 Kolingba zgodził się wprowadzić system wielopartyjny i przeprowadzić wolne wybory. Wybory z 1992, które wygrał Kolingba, zostały uznane za nieważne. Wybory w 1993 wygrała opozycja, a prezydentem został Ange-Felix Patasse, który został obalony w 2003 przez François Bozizé. Bozizé zawiesił konstytucję i rozwiązał parlament obiecując równocześnie przeprowadzenie nowych wyborów, które odbyły się w roku 2005.

[edytuj] Gospodarka

Pomimo faktu, że kraj posiada duże walory turystyczne i bogactwa naturalne, Republika Środkowoafrykańska jest słabo rozwiniętym krajem rolniczym. Uprawiane są m.in.: bawełna, kawa, tytoń, maniok, bataty, proso. 70% społeczeństwa utrzymuje się z uprawy roli i leśnictwa, a rolnictwo generuje połowę PKB szacowanego na 4,5 mld USD. PKB na jednego mieszkańca wynosi 1.200 USD (wg siły nabywczej), jednak na najbogatsze 20% społeczeństwa przypada 65% dochodu. Wzrost gospodarczy wyniósł w 2003 1%, inflacja 3,6%, a stopa bezrobocia 8%, lecz w stolicy dochodzi do 23%.
Większość eksportu szacowanego na 172 mln USD stanowią nieprzetworzone surowce: diamenty stanowią 54% wartości eksportu, a drewno 16%. Głównymi partnerami handlowymi są Belgia i Francja.
Istotnymi ograniczeniami rozwoju są: