Pucheroki

Z Wikipedii

Pucheroki (puchery, pueri, z łac. puer znaczy chłopiec) to zwyczaj obchodzony w Niedzielę Palmową w Krakowie i okolicach.

Zwyczaj ten wywodzi się z dawnych kwest żaków. Wczesnym rankiem w Palmową Niedzielę przebrani chłopcy chodzą po domach. Na głowach noszą wysokie, stożkowate czapki z kolorowej bibuły, twarze smolą sadzą. W pasie przewiązani są powrósłami.

Śpiewając, życząc świąt Zmartwychwstania Pańskiego, wygłaszają oracje, które łączą w sobie elementy dawnych pieśni wielkopostnych, kolęd kantyczkowych, dialogów komicznych i rymowanek. Jednocześnie obchodzą izbę dookoła, stukając o podłogę laskami pucherskimi (w kształcie młotków lub siekierek) i recytują np.:

Ja żaczek maluty,

Pogubiłem paputy.

Chodziłem do nieba,

Za kawałkiem chleba.

Chciałem się wrócić,

Nie chcieli mnie puścić.

Przyjmijcie mnie państwo za ciurę,

Będę ja łapał sąsiadowe kurę;

Stoi ciura w płocie,

Będzie kij w robocie...

lub:

A jo maly pastuszek szukołem Jezusa,

Znalazłem go pod dębem mioł piscołkę i bęben.

Na piscołce fitu, fitu - na bębenku puku, puku,

Cztery panny w tońcu, osoba na końcu... itd.

Otrzymują za to jedzenie, głównie jajka oraz drobne datki, które zbierali do koszyka.

Zwyczaj ten, jakkolwiek zanikający, jest nadal żywy w niektórych wsiach podkrakowskich, m.in. w Bibicach, Zielonkach i Trojanowicach.

Zobacz też:

• Wielkanoc
• dziady śmigustne
• śmigus-dyngus
• Pogrzeb żuru i śledzia
• Wieszanie Judasza
• Z kurkiem po dyngusie
• Lajkonik
• Siuda Baba