Piotr Nowina-Konopka
Z Wikipedii
Piotr Nowina-Konopka | |
Data i miejsce urodzenia | 27 maja 1949 Chorzów |
poseł III kadencji Sejmu | |
Okres urzędowania | od 20 października 1997 do 18 października 2001 |
Przynależność polityczna | Unia Wolności |
Piotr Nowina-Konopka (Piotr Konopka herbu Nowina) (ur. 27 maja 1949 w Chorzowie) – polski polityk, ekonomista, działacz społeczny, wykładowca akademicki, poseł na Sejm I, II i III kadencji.
Ukończył w 1972 studia na Wydziale Ekonomiki Transportu Uniwersytetu Gdańskiego. W 1978 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych. Następnie do 1989 był adiunktem w Instytucie Ekonomiki Handlu Zagranicznego UG. Na początku lat 80. zakładał Klub Inteligencji Katolickiej w Gdańsku. W 1980 wstąpił do "Solidarności", był ekspertem ekonomicznym związku, w latach 1982-1989 rzecznikiem prasowym Lecha Wałęsy, przy Okrągłym Stole rzecznikiem tzw. strony społecznej.
Z rekomendacji "Solidarności" pełnił następnie funkcję sekretarza stanu w kancelarii prezydenta Wojciecha Jaruzelskiego. Od 1991 przez 10 lat sprawował mandat posła na Sejm I, II i III kadencji z województwa radomskiego z ramienia Unii Demokratycznej i Unia Wolności. Należał do założycieli i członków władz krajowych obu tych ugrupowań.
W rządzie Jerzego Buzka objął stanowisko zastępcy przewodniczącego Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. Po konflikcie ze swoim przełożonym Ryszardem Czarneckim odszedł do Kancelarii Premiera, w której do marca 1999 był wiceprzewodniczącym zespołu negocjującego akcesję Polski do Unii Europejskiej. Po 2001 wycofał się z bieżącej działalności politycznej, przy czym w 2005 poparł inicjatywę powołania Partii Demokratycznej.
W 1991 był jednym z inicjatorów powstania Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana, promującej integrację europejską. Obecnie wchodzi w skład rady fundatorów i kieruje radą programową fundacji. W latach 2005-2006 obejmował stanowisko jej prezesa. Od 1999 do 2004 pełnił funkcję wicerektora Kolegium Europejskiego (rektora w Natolinie). Od 2006 pracuje jako dyrektor Parlamentu Europejskiego do spraw kontaktów z parlamentami krajowymi, będąc pierwszym Polakiem na tak wysokim stanowisku w strukturze PE.
Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, francuską Legią Honorową i niemieckim Krzyżem Zasługi I Klasy.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Tadeusz Balcerowski * Witold Bałażak * Dariusz Bąk * Czesław Czechyra * Danuta Grabowska * Dariusz Grabowski * Piotr Nowina-Konopka * Ewa Kopacz * Zbigniew Kuźmiuk * Jan Łopuszański * Wanda Łyżwińska * Mirosław Maliszewski * Tomasz Nałęcz * Marzena Paduch * Jan Rejczak * Dariusz Sońta * Krzysztof Sońta * Marek Suski * Romuald Szeremietiew * Marek Wikiński * Lucyna Wiśniewska * Radosław Witkowski * Marzena Wróbel