Partycja (informatyka)
Z Wikipedii
Partycja - logiczny, wydzielony obszar dysku twardego, który może być sformatowany przez system operacyjny w odpowiednim systemie plików.
Partycjonowanie jest prostą techniką, którą można uznać za prekursora menadżera dysków logicznych.
Rozmaici producenci systemów operacyjnych i oprogramowania stosują różną terminologię, często z powodów kulturowo-marketingowych (np. Microsoft nazywa ją dyskiem lokalnym), oraz z powodów techniczno-technologicznych (np. w systemach *BSD zamiast określenia partycja używa się określenia slice).
Spis treści |
[edytuj] Cel
Partycjonowanie umożliwia posiadanie kilku systemów plików na jednym dysku twardym. Powodem partycjonowania mogą być:
- ograniczenia techniczne (np. stare wersje FAT mają ograniczenia co do wielkości partycji, stare biosy nie mogą zaadresować obszaru poza 1024 cylindrem, więc partycja startowa musi znajdować się przed tą granicą)
- uszkodzenie danych na jednej partycji nie ma wpływu na inne partycje
- często systemy operacyjne nie mogą być zainstalowane na jednej partycji lub używają innego systemu plików. Wtedy instaluje się je na oddzielnych partycjach.
- by zapobiec zapełnieniu dysku przez określoną usługę, można jej dane umieścić na oddzielnej partycji (np. logi systemowe).
- każda partycja może być dostosowana do konkretnych wymagań. Np. jeśli zapis na partycje ma być zabroniony można ją zamontować jako tylko do odczytu. Jeśli na partycji ma się znajdować wiele plików można użyć systemu plików z wieloma i-węzłami.
[edytuj] Implementacje
[edytuj] Tablica partycji w komputerach PC
[edytuj] Historia
Tablica partycji w architekturze PC została wprowadzona wraz z pojawieniem się dysków twardych w 1982. W 1987 wraz z DOS 3.3 format tablicy partycji został rozszerzony o tablicę rozszerzoną, na której mogły się znajdować logiczne partycje.
[edytuj] Specyfikacja
Tablica partycji (ang. partition table) – jest przechowywana w master boot rekordzie pierwszego sektora dysku twardego. Struktura ta zajmuje 64 bajty w której są 4 wpisy (po 16 bajtów każdy)
Master Boot Record (offset) 0x0000 do 0x01BD - pierwsze 446 bajty (bajty zarezerwowane dla bootloadera) 0x01BE do 0x01CD - partycja 1 0x01CE do 0x01DD - partycja 2 0x01DE do 0x01ED - partycja 3 0x01EE do 0x01FD - partycja 4 0x01FE do 0x01FF - Boot signature
Każdy wpis w tablicy partycji ma następujący układ:
|==========================================================| | Numer bajta| Opis | |==========================================================| | 1 | flaga aktywności | |==========================================================| | 2-4 | startowy CHS | |==========================================================| | 5 | typ partycji | |==========================================================| | 6-8 | końcowy CHS | |==========================================================| | 9-12 | sektor początkowy | |==========================================================| | 13-16 | liczba sektorów partycji | |==========================================================|
Przykładowa tablica partycji: (wszystkie bajty są w formacie little endian)
offset: value explanation ======: ===== =========== 0x01BE: 0x80 flaga aktywności 0x01BF: 0x00 0x02 0x00 startowy CHS 0x01C2: 0x83 typ partycji 0x01C3: 0x1A 0x5B 0x8C końcowy CHS 0x01C6: 0x02 0x00 0x00 0x00 sektor początkowy 0x01CA: 0x00 0x35 0x0C 0x00 liczba sektorów partycji
[edytuj] Znaczenie poszczególnych pól
- flaga aktywności – określa tzw. aktywną partycję, czyli partycję, z której standardowy program rozruchowy powinien załadować system operacyjny. Tylko jedna partycja może mieć ustawioną tę flagę
- startowy CHS – adres początku partycji w notacji cylinder, głowica, sektor
- typ partycji – określa typ partycji podstawowej lub oznacza partycję jako rozszerzoną
- końcowy CHS – adres końca partycji
- sektor początkowy – adres pierwszego sektora
- liczba sektorów – liczba sektorów należących do partycji
Partycja rozszerzona pozwala na założenie więcej niż 4 partycji na dysku.
[edytuj] Inne implementacje partycjonowania
Popularyzacja architektury IBM PC sprawiła, że tablica partycji będzie używana przez najbliższy czas. Pojawił się jednak nowy projekt firm Intel i Microsoft dla architektury IA-64 nazwany Extensible Firmware Interface (EFI) zawiera składnik GUID Partition Table (GPT). Microsoft dodał wsparcie dla GPT w Windows Server 2003 SP1 i wszystkich innych wariantach Windows x64 (bazujących na Windows Server 2003 SP1). GPT nie jest wspierane przez architektury x86 i x86-64 więc nie może być użyty na tych platformach.
[edytuj] Schematy partycjonowania
[edytuj] Microsoft Windows
W systemach z rodziny Windows standardowym schematem partycjonowania jest stworzenie pojedynczej partycji będącej dyskiem C:, na którym jest przechowywany system operacyjny, dane i programy. Zalecane jest stworzenie kilku partycji lub użycie kilku dysków twardych, gdzie na jednej partycji znajduje się system operacyjny, a na pozostałych programy i dane. Jeśli jest to możliwe plik wymiany powinien znajdować się na oddzielnej partycji dysku, na którym nie znajduje się system operacyjny.
[edytuj] UNIX
W systemach UNIX-owych takich jak Linux bezpiecznie jest stworzyć oddzielne partycje dla /, /boot, /home, /tmp, /usr, /var, /opt i partycji swap. Dzięki temu mamy pewność, że nawet jeśli jeden system plików zostanie uszkodzony nie spowoduje on uszkodzenia danych na innych partycjach, minimalizując utratę danych. Wadą takiego rozwiązania jest konieczność podziału dysku na małe części o ustalonej wielkości. Dobranie ich wielkości jest czasami bardzo trudnym zadaniem. Typowy system typu desktop używa jednej partycji / (root) zawierającej cały system operacyjny oraz partycji swap. Oddzielna partycja /home jest przydatna podczas reinstalacji systemu pozwalając na zachowanie danych użytkowników.
[edytuj] Narzędzia do partycjonowania dysków
- GNU Parted, fdisk, cfdisk
- GParted
- PowerQuest - PartitionMagic
- Mandrake - DiskDrake
- Acronis - DiskDirectorSuite
- TeraByte Unlimited - BootIt NG
- Microsoft - fdisk, diskpart
- DIY DataRecovery - DiskPatch
- Paragon Partition Manager
[edytuj] Zobacz też
- partycja aktywna
- MBR
- partycja wymiany
- program rozruchowy (bootloader, bootstrap)
- system operacyjny
- fdisk, BIOS.
