Pamięć stronicowana

Z Wikipedii

Pamięć stronicowana (ang. paged memory) — pamięć operacyjna fizycznie podzielona na jednakowej długości obszary nazywane ramkami. Zawartość każdej z ramek nosi nazwę strony. Adresowanie odbywa się za pomocą tablicy stron (również przechowywanej na stronach), której adres jest pamiętany w rejestrze bazowym tablicy stron. Dzięki zmianom zawartości tego rejestru przy przełączaniu kontekstu procesu możliwe jest wydzielenie każdemu procesowi odrębnej przestrzeni adresowej i uniemożliwienie dostępu do stron pamięci należących do innych procesów.

Dodatkowo stronicowanie umożliwia kontrolę dostępu do pamięci (na przykład blokowanie wykonywania kodu z obszarów danych lub blokadę zapisu do obszaru należącego do jądra systemu). Strony pamięci mogą albo rezydować w pamięci fizycznej, albo być przechowywane w pamięci zewnętrznej (na przykład na dysku twardym) aż do momentu, gdy będą niezbędne do działania programu. Stronicowanie umożliwia też stosowanie bardziej abstrakcyjnych technik operowania na danych, na przykład odwzorowywanie pliku dyskowego w przestrzeni adresowej procesu.

Zasugerowano, aby ten artykuł (lub sekcję) zintegrować z artykułem Stronicowanie_pamięci.