Nabój 9 x 17 mm Short
Z Wikipedii
9 x 17 mm Short | |
Rodzaj | nabój pistoletowy |
Kaliber | 9 mm |
Średnica | |
pocisku | 9,02 mm |
min. łuski | 9,50 mm |
max. łuski | 9,50 mm |
kryzy | 9,50 mm |
Długość | |
łuski | 17,3 mm |
naboju | 25 mm |
Masa | |
naboju | 9,6 g |
pocisku | 6,2 g |
materiału miotajacego | 0,2 g |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 265 m/s |
Energia pocz. pocisku | 218 J |
9 x 17 Short - nabój skonstruowany przez Johna M. Browninga stosowany głównie w pistoletach przeznaczonych do samoobrony.
Nabój 9 x 17 mm Short został opracowany ok. 1900 roku. Produkcję rozpoczęto w 1902 roku. Swoje rozpowszechnienie zawdzięczał skonstruowanym przez Johna M. Browninga a produkowanym przez zakłady FN pistoletom M1910 i M1922. Najbardziej popularny był w latach 1920 - 1940. Był wtedy użytkowany głównie w małych pistoletach z zamkiem swobodnym które stanowiły uzbrojenie wyższych oficerów wojska i funkcjonariuszy policji w całej Europie. Po wojnie popularność naboju malała. W krajach Układu Warszawskiego został zastąpiony w latach pięćdziesiątych przez nabój 9 x 18 mm Makarowa, a na zachodzie Europy dominującą rolę zdobył silniejszy nabój 9 x 19 mm Parabellum. Obecnie jest produkowany i wykorzystywany w małych pistoletach przeznaczonych do samoobrony.
Inne nazwy naboju 9 x 17 mm Short:
- .380 ACP
- .380 Colt Auto
- 380 Auto Webley
- 9 mm Corto
- 9 mm Holland P3
- 9 mm Kurz
- 9 mm Short Browning
- 9 mm vz.22
[edytuj] Bibliografia
1. Zbigniew Gwóźdź, Colt do Browninga, Komandos 9/94. ISSN 0867-8669