Komitet Obrony Kraju

Z Wikipedii

Komitet Obrony Kraju (KOK) to instytucja państwowa, powstała w Polsce w czasach PRL. powstał na mocy uchwały nr 66 Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1959 roku. Był wewnętrznym organem RM i sprawował ogólne kierownictwo w zakresie obronności państwa. komitet miał uprawnienia do bieżącej koordynacji i nadzorowania realizacji zadań obronnych przez inne organy państwowe. Z chwilą wprowadzenia w kraju stanu bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa państwa, pełnię władzy przejąć miałby właśnie KOK złożony z kierownictwa partii i rządu pod przewodnictwem 1 sekretarza KC PZPR. Komitetowi miało podlegać jedenastu członków odpowedzialnych za odpowiednio zgrupowane ministerstwa i instytucje państwowe o minimalnych, niezbędnych do funkcjonowania stanach osobowych. Był to tzw. "Układ Funkcjonalny" w systemie Obrony Terytorium Kraju

KOK stanowił jednostkę centralną, nadzorująca pracę Wojewódzkich Komitetów Obrony. Komitet posiadał umocowanie prawne również w ustawie o powszechnym obowiązku obrony z 21 listopada 1967 r. Wynikające z niej obowiązki instytucji to określanie zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa i kierowanie całokształtem spraw z tym związanych. Uchwała KOK z 7 grudnia 1981 r. rozszerzyła kompetencje Wojewódzkich Komitetów Obronnych, dzięki czemu stały się one strukturami odpowiedzialnymi za wprowadzenie i utrzymanie stanu wojennego. Pomimo tego faktu, z pewnymi wyjątkami, Wojewódzkie Komitety Obronne nie odegrały w czasie stanu wojennego znaczącej roli. Po stanie wojennym, przewodniczący KOK zyskał nowe kopetencje na czas nowo wprowadzonego w ustawodastwie stanu wyjątkowego. W tej sytuacji stawał się on zwierzchnikiem sił zbrojnych państwa, sam komitet zaś naczelną jednostką, kontrolującą wprowadzeniem nowego porządku w państwie.

Po 1989 r., Komitet Obrony Kraju stał się strukturą podległą Biuru Bezpieczeństwa Narodowego. Prezydent Aleksander Kwaśniewski, jako organ właściwy w sprawach obronności i bezpieczeństwa państwa, zwoływał posiedzenia KOK zaledwie pięciokrotnie. W okresie tym zakres działania komitetu rozszerzono o stworzenie założeń powołania w strukturach obronnych państwa Gwardii Narodowej, przygotowanie i analizę procesu integracji Polskiego systemu obronnego z NATO, analizę zagrożeń tego procesu, oraz ocenę procesu restrukturyzacji Sił Zbrojnych. Wraz z wejściem w życie nowej konstytucji, Komitet Obrony Kraju nie obraduje. Pomimo tego, liczne kompetencje komitetu pozostają zarezerwowane dla tej struktury w niektórych ustawach.

Jej działanie kontynuowane było po 1989 r., za prezydentury Aleksandra Kwaśniewskiego.